كه هيچ كس در آن آتش در نيفتد مگر شقىترين خلق. (15) همان كس كه (آيات و رسل حق را) تكذيب كرد و روى از آن بگردانيد. (16) و اهل تقوا را از آن آتش دور سازند. (17) آن كس كه مال خود را (به فقيران اسلام) به وجه زكات بدهد. (18) و حال آنكه هيچ كس بر وى حق نعمت ندارد تا به پاداش آن بدهد. (19) (او احسان نكند) جز در طلب رضاى خداى خود كه برتر و بالاترين موجودات است. (20) و البته (در بهشت آخرت به آن نعمتهاى ابدى) خشنود خواهد گرديد. (21) 93- سورة الضحى به نام خداوند بخشنده مهربان قسم به روز روشن (يا هنگام ظهر آن). (1) و قسم به شب به هنگام آرامش آن. (2) كه خداى تو هيچ گاه تو را ترك نگفته و بر تو خشم ننموده است (چهل روز بر رسول وحى نيامد، دشمنان به طعنه گفتند: خدا از محمد قهر كرده. اين آيه رد بر آنهاست). (3) و البته عالم آخرت براى تو بسى بهتر از نشئه دنياست. (4) و پروردگار تو به زودى به تو چندان عطا كند كه تو راضى شوى (در دنيا نصرت و در آخرت مقام شفاعت به تو بخشد). (5) آيا خدا تو را يتيمى نيافت كه در پناه خود جاى داد؟ (6) و تو را (در بيابان مكه) ره گم كرده و حيران يافت (در طفوليت كه حليمه دايهات آورد تا به جدّت عبد المطّلب سپارد در راه مكه گم شدى، حليمه و عبد المطلب سخت پريشان شدند و خدا زود آنها را به تو) ره نمايى كرد. (7) و باز تو را فقير (الى اللَّه) يافت (به دولت نبوت) توانگر كرد (و نعمت رسالت عطا نمود). (8) پس تو هم يتيم را هرگز ميازار. (9) و فقير و گداى سائل را به زجر مران. (10) و اما نعمت پروردگارت را (كه مقام نبوت و تقرب كامل به خدا يافتى، بر امت) باز گو. (11) 94- سورة الشرح به نام خداوند بخشنده مهربان (اى رسول گرامى) آيا ما تو را (به نعمت حكمت و رسالت) شرح صدر (و بلندى همّت) عطا نكرديم؟ (1) و بار سنگين (گناه) را (به اعطاى مقام عصمت) از تو برداشتيم. (2) در صورتى كه آن بار سنگين ممكن بود پشت تو را گران دارد. (3) و نام نكوى تو را (به رغم دشمنان، در عالم) بلند كرديم. (4) پس (بدان كه به لطف خدا) با هر سختى البته آسانى هست. (5) و با هر سختى البته آسانى هست. (6) پس چون از نماز و طاعت پرداختى براى دعا همت مصروف دار. (7) و به سوى خداى خود هميشه متوجه و مشتاق باش. (8)