و همانا برخى از اهل كتاب، قرائت كتاب آسمانى را تغيير و تبديل مىدهند تا شما آنچه آنها از پيش خود خواندهاند از كتاب خدا محسوب داريد، و هرگز آن تحريف شده از كتاب خدا نخواهد بود، و گويند: اين از جانب خدا نازل شده، در صورتى كه هرگز از خدا نيست. و با آنكه مىدانند به خدا دروغ مىبندند. (78) هيچ بشرى را نرسد كه خدا وى را به رسالت برگزيند و به او كتاب و حكمت و نبوت بخشد آن گاه به مردم گويد: مرا به جاى خدا بپرستيد، بلكه (پيغمبران بر حسب وظيفه خود به مردم گويند) خداشناس و خداپرست باشيد چنان كه اين حقيقت را از كتاب به ديگران مىآموزيد و خود نيز مىخوانيد. (79) و هرگز خدا به شما امر نكند كه فرشتگان و پيامبران را خدايان خود گيريد؛ چگونه ممكن است شما را به كفر خواند پس از آنكه (به خداى يگانه) اسلام آورده باشيد؟! (80) و (ياد كن) آن گاه كه خدا از پيغمبران (و امّتهاشان) پيمان گرفت كه چون به شما كتاب و حكمت بخشيدم سپس بر شما (اهل كتاب) رسولى از جانب خدا آمد كه گواهى به راستى كتاب و شريعت شما مىداد به او ايمان آورده و يارى او كنيد؛ خدا فرمود: آيا اقرار داشته و پيمان مرا بر اين امر پذيرفتيد؟ همه گفتند: اقرار داريم. خدا فرمود: گواه باشيد، من هم با شما گواهم. (81) پس كسانى كه بعد از آمدن آن رسولان روى (از حق) بگردانند، محققا آنان گروه فاسقان خواهند بود. (82) آيا كافران، دينى غير دين خدا را مىطلبند؟ و حال آنكه هر كه در آسمانها و زمين است خواه ناخواه مطيع امر خداست و همه به سوى او رجوع خواهند كرد. (83)