گفتيم: همه از بهشت فرود آييد، تا آن گاه كه از جانب من راهنمايى براى شما آيد، آنان كه پيروى او كنند هرگز بيمناك و اندوهگين نخواهند شد. (38) و آنان كه كافر شدند و تكذيب آيات ما كردند اهل دوزخند و در آتش آن هميشه معذب خواهند بود. (39) اى بنى اسرائيل، به ياد آريد نعمتهايى كه به شما عطا كردم، و به عهد من وفا كنيد تا به عهد شما وفا كنم، و تنها از من بر حذر باشيد. (40) و به قرآنى كه فرستادم ايمان آوريد كه تورات شما را تصديق مىكند، و اوّل كافر به آن نباشيد، و آيات مرا به بهاى اندك نفروشيد، و تنها از قهر من بپرهيزيد. (41) و حق را به باطل مپوشانيد و حقيقت را پنهان نسازيد و حال آنكه (به حقّانيّت آن) واقفيد. (42) و نماز به پا داريد و زكات بدهيد و با خدا پرستان حق را پرستش كنيد. (43) چگونه شما مردم را به نيكوكارى دستور مىدهيد و خود را فراموش مىكنيد و حال آنكه كتاب خدا را مىخوانيد، چرا انديشه نمىكنيد؟ (44) و يارى جوييد از خدا به صبر و نماز، كه نماز (با حضور قلب) امرى بسيار بزرگ و دشوار است مگر بر خداپرستان فروتن. (45) آنان كه مىدانند به پيشگاه خدا حاضر خواهند شد و بازگشتشان به سوى او خواهد بود. (46) اى بنى اسرائيل، ياد كنيد از نعمتهايى كه به شما عطا كردم و (به نعمت كتاب و رسول) شما را بر عالميان برترى دادم. (47) و حذر كنيد از آن روزى كه هيچ كس به كار ديگرى نيايد، و شفاعت هيچ كس پذيرفته نشود، و فدا و عوض از كسى قبول نكنند، و هيچ يارى كننده و فرياد رسى نخواهند داشت. (48)