مردان را بر زنان تسلط و حق نگهبانى است به واسطه آن برترى كه خدا براى بعضى بر بعضى مقرر داشته و هم به واسطه آنكه مردان از مال خود نفقه دهند، پس زنان شايسته مطيع شوهران و در غيبت آنان حافظ (حقوق آنها) باشند از آن رو كه خدا هم (حقوق زنان را) حفظ فرموده است. و زنانى كه از نافرمانى آنان (در حقوق همسرى) بيمناكيد بايد نخست آنان را موعظه كنيد و (اگر مطيع نشدند) از خوابگاه آنان دورى گزينيد و (اگر باز مطيع نشدند) آنان را به زدن تنبيه كنيد، چنانچه اطاعت كردند ديگر راهى بر آنها مجوييد، كه همانا خدا بزرگوار و عظيم الشأن است. (34) و چنانچه بيم آن داريد كه نزاع سخت بين آنها پديد آيد، از طرف كسان مرد و كسان زن داورى برگزينيد، كه اگر مقصود اصلاح داشته باشند خدا ميان ايشان موافقت و سازگارى برقرار كند، كه خدا دانا و آگاه است. (35) و خداى يكتا را پرستيد و هيچ چيزى را شريك وى نگيريد و نسبت به پدر و مادر و خويشان و يتيمان و فقيران و همسايه دور و نزديك و دوستان موافق و رهگذران و بندگان كه زيردست تصرف شمايند نيكى كنيد، كه خدا مردم متكبّر خودپسند را دوست ندارد. (36) همان گروه كه بخل مىورزند و مردم را به بخل وادار مىكنند و آنچه را كه خدا از فضل خود به آنها بخشيده (از آيات و احكام آسمانى) كتمان مىكنند. و ما براى كافران عذابى خواركننده مهيّا داشتهايم. (37)