و آنان كه به خدا گرويدند و كارهاى شايسته كردند به زودى آنها را به بهشتى درآوريم كه زير درختانش نهرها جارى است و هميشه براى ابد در آن باشند. وعده خدا حق است، و كيست در گفتار راستگوتر از خدا؟! (122) كار به آمال و آرزوى شما و آرزوى اهل كتاب (يهود و نصارى) درست نشود؛ هر آن كه كار بد كند كيفر آن را خواهد ديد و به جز خدا احدى را يار و ياور خود نتواند يافت. (123) و هر كه از زن و مرد كارى شايسته كند با ايمان به خدا، چنين كسان به بهشت درآيند و به قدر نقيرى (پرده هسته خرمايى) به آنان ستم نكنند. (124) دين چه كس بهتر از آن كسى است كه خود را تسليم (حكم) خدا نموده و هم نيكوكار است و پيروى از آيين ابراهيم حنيف نموده؟! آن ابراهيمى كه خدا او را به مقام دوستى خود برگزيده است. (125) هر چه در آسمانها و زمين است مِلك خداست و او به همه چيز احاطه و آگاهى دارد. (126) (اى پيغمبر) درباره زنان از تو فتوا خواهند، بگو: خدا و آنچه از آيات كتاب او بر شما تلاوت شود هم در حق زنان و دختران يتيمى كه مهر و حقوق لازمه آنها را ادا نكرده و مايل به نكاح آنان هستيد و هم در حق فرزندان ناتوان فتوا خواهد داد، و نيز (دستور مىدهد كه) درباره يتيمان عدالت پيشه گيريد، و (در نيكى كوشيد كه) هر كار نيك به جاى آريد خدا بر آن آگاه است. (127)