و اگر زنى بيم داشت كه شوهرش با وى مخالفت و بد سلوكى كند يا از او دورى گزيند باكى نيست كه هر دو تن به گونهاى به راه صلح و سازش باز آيند، كه صلح به هر حال بهتر است، و نفوس را بخل و حرص فرا گرفته. و اگر (درباره يكديگر) نيكويى كرده و پرهيزكار باشيد، خدا به هر چه كنيد آگاه است. (128) شما هرگز نتوانيد ميان زنان به عدالت رفتار كنيد هر چند راغب و حريص (بر عدل و درستى) باشيد، پس به تمام ميل خود يكى را بهرهمند و آن ديگر را محروم نكنيد تا او را معلّق و بلا تكليف گذاريد. و اگر سازش كنيد و پرهيزكار باشيد همانا خدا بخشنده و مهربان است. (129) و اگر از يكديگر جدا شوند، باز خدا هر يك را از ديگرى به رحمت واسع خود بىنياز خواهد كرد، و خدا را رحمت بىمنتهاست و (به حقيقت هر چيز) داناست. (130) و هر چه در آسمانها و زمين است ملك خداست، و ما هم به آنان كه پيش از شما به آنها كتاب داده شد و هم به شما سفارش اكيد كرديم كه پرهيزكار و خدا ترس باشيد، و اگر هم كافر شويد ملك آسمان و زمين او راست (به طاعت شما محتاج نيست) و خدا بى نياز و ستوده است. (131) و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه ملك اوست، و تنها خدا به نگهبانى (خلق) كافى است. (132) اى مردم، خدا اگر بخواهد همه شما را (به كلى از دنيا) مىبرد و قومى ديگر مىآورد؛ و البته خدا بر اين كار مقتدر و تواناست. (133) هر كه ثواب و نعمت دنيا را طالب است (از خدا بخواهد كه) ثواب دنيا و آخرت نزد خداست، و خدا شنوا و بيناست. (134)