127 و به ياد آوريد زمانى را كه ابراهيم و اسماعيل پايههاى كعبه را بالا بردند و مىگفتند: خدايا! از ما قبول كن؛ زيرا كه تو شنوا و دانايى. 128 پروردگارا! ما را تسليم خودت فرما و فرزندان ما را مردمى تسليم خودت قرار ده و آداب عبادت را به ما نشان بده و توبه ما را بپذير؛ زيرا كه تو توبهپذير و مهربانى. 129 پروردگارا! در ميان آنها پيامبرى از خودشان مبعوث كن تا آيات تو را بر آنها بخواند و كتاب و حكمت را به آنان بياموزد و پاكشان نمايد؛ زيرا كه تو نيرومند و صاحب حكمتى. 130 چه كسى از آيين ابراهيم روگردان است؛ جز آنكه خود را به نادانى زده است؟! ما ابراهيم را در دنيا برگزيديم و در آخرت از شايستگان است. 131 به ياد آوريد زمانى را كه خداى ابراهيم به او گفت: تسليم شو، گفت تسليم خداى جهانيان شدم. 132 ابراهيم و يعقوب فرزندان خود را به دين پاك سفارش كردند: فرزندان من خداوند اين دين پاك را براى شما برگزيده است؛ بنا بر اين نميريد، مگر آنكه مسلمان باشيد. 133 مگر هنگام مرگ يعقوب شما حضور داشتيد، كه به فرزندان خود گفت: بعد از من چه چيز را مىپرستيد؟ گفتند: خداى تو و خداى پدرانت ابراهيم و اسماعيل و اسحاق را مىپرستيم كه خدايى يگانه است و ما تسليم او هستيم. 134 آن گروه كه در گذشتند، اعمالشان به خودشان مربوط است و اعمال شما نيز به خودتان مربوط است و از شما درباره اعمال آنها پرسش نشود.