نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 205
112 آنها توبهكنندگان، عبادتكنندگان، شاكران، روزهداران، ركوع و سجدهكنندگانند. امر به خوبىها و نهى از بديها مىنمايند و نگهبان احكام الهى مىباشند. اين مؤمنان را مژده ده. 113 پيامبر و اهل ايمان نبايد براى مشركان طلب بخشش نمايند؛ گرچه خويشان آنها باشند، بعد از آنكه آنها را اهل آتش جهنم شناختند. 114 و طلب بخشش ابراهيم براى پدرش نبود مگر به جهت وعدهاى كه به وى داده بود و همينكه برايش روشن شد كه پدرش دشمن خداست، از او بيزارى جست؛ زيرا كه ابراهيم خدا ترس و بردبار بود. 115 هيچگاه خداوند گروهى را پس از هدايت شدن گمراه نمىنمايد تا اينكه آنچه را كه بايد از آن پرهيز كنند، براى آنها بيان فرمايد كه خدا بر همه چيز آگاه است. 116 حكومت آسمانها و زمين از آن خداست؛ زنده مىكند و مىميراند و براى شما جز پروردگار، سرپرست و ياورى وجود ندارد. 117 خداوند، پيامبر و مهاجران و انصار را بخشيد؛ همانهايى كه در هنگام گرفتارى از پيامبر پيروى كردند، و اين بخشش وقتى بود كه دلهاى گروهى از مسلمانان نزديك بود كه به انحراف كشيده شود. آنگاه خدا آنها را بخشيد؛ زيرا كه او به اهل ايمان رئوف و مهربان است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 205