نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 206
118 و نيز آن سه نفر را كه جا مانده بودند، بخشيد تا آنكه زمين با همه وسعتش بر آنها تنگ شد و از خويش به تنگ آمده بودند و دانستند كه از غضب پروردگار جز از طريق بازگشت به سوى او پناهگاهى نيست. آنگاه خداوند شرايط توبه را براى آنها به وجود آورد تا توبه كنند؛ زيرا كه خدا خود بسيار توبهپذير و مهربان است. 119 اى اهل ايمان! از خدا بترسيد و همراه با راستگويان باشيد. 120 نبايد اهل مدينه و عربهاى ساكن اطراف آن از دستورات رسول خدا سرپيچى كنند و نبايد خود را بر آن گرامى مقدم بدارند؛ اين به خاطر آن است كه در راه خدا تشنگى و رنج و گرسنگى به آنها وارد نمىشود. و در جايى كه كافران را به خشم آورد، قدم نمىگذارند و به دشمنى دستبردى نمىزنند مگر اينكه در ارتباط با آن، عمل صالحى بر آنها نوشته مىشود؛ زيرا خداوند پاداش نيكوكاران را ضايع نمىكند. 121 و نيز هيچ انفاقى چه كوچك و يا بزرگ انجام نمىدهند و هيچ سرزمينى را زير پا نمىگذارند، مگر آنكه براى آنها نوشته مىشود تا خداوند بهتر از آنچه عمل مىكردهاند، به آنها پاداش دهد. 122 سزاوار نيست كه همه اهل ايمان براى جهاد سفر كنند. چرا از هر گروهى از آنان، طايفهاى كوچ نمىكنند تا در دين آموزش ببينند و در مراجعت مردم خود را بيم دهند؛ شايد آنها بترسند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 206