154 و به آنان كه در راه خدا كشته شدهاند، مرده مگوييد؛ بلكه آنها زندهاند و شما درك نمىكنيد. 155 شما را به امورى چون ترس و گرسنگى و زيان در اموال و جانها و كمبود ميوهها امتحان مىكنيم و صابران را مژده ده؛ 156 همان كسانى كه وقتى دچار مصيبتى مىشوند مىگويند: ما متعلق به خداييم و بهسوى او بازمىگرديم. 157 اينان مردمى هستند كه لطف و رحمت خدا و درود الهى بر آنهاست و اينان همان هدايتيافتگانند. 158 صفا و مروه از شعائر خداست. كسى كه حج خانه خدا يا عمره به جا مىآورد گناهى بر او نيست كه سعى صفا و مروه نمايد و هر كه كار نيكى از روى اطاعت پروردگار انجام دهد، خداوند شكرگزار و داناست. 159 آنان كه دلايل روشن و راهنماييهاى ما را كه نازل كردهايم، با اينكه در كتاب الهى براى مردم توضيح دادهايم كتمان مىكنند، پروردگار آنها را لعنت مىكند و همه لعنتكنندگان نيز آنها را لعن مىكنند. 160 مگر آنهايى كه توبه كرده و در مقام اصلاح خود و بيان حقايق برآمدند. در اين صورت توبه آنها را مىپذيرم كه منم توبهپذير و مهربان. 161 و آنان كه كافر شدند و در حال كفر مردند، لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنها باد. 162 براى هميشه در آتش دوزخ هستند و از عذاب آنها كم نخواهد شد و به ايشان نظر نمىشود. 163 و خداى شما يكتاست؛ نيست خدايى جز او كه بخشنده و مهربان است.