164 در آفرينش آسمانها و زمين و گردش شب و روز و كشتىها كه به نفع مردم به دريا روان است و آبى كه خداوند از آسمان نازل مىكند و زمين را بعد از مردنش به وسيله آن زنده مىنمايد و از همه جنبندگان در آن قرار مىدهد و گردش بادها و ابرها كه بين زمين و آسمان در خدمتند، نشانههايى براى اهل خرد است. 165 بعضى از مردم غير از پروردگار، بتها را انتخاب مىكنند و آنها را همانند دوست داشتن خدا دوست مىدارند و اهل ايمان خدا را بيشتر دوست دارند. كاش آنان كه ستم مىكنند، مىدانستند كه وقتى عذاب را مشاهده مىكنند متوجه مىشوند تمام قدرتها در اختيار خداست و عذاب او بسيار سخت است. 166 در اين هنگام رهبران باطل از پيروان خود بيزارى جويند و عذاب را مىبينند؛ در حالى كه هر گونه وسيله از آنها قطع شده است. 167 آنگاه پيروان آنها گويند: كاش ما را به دنيا بازگشتى بود تا ما نيز از آنها اظهار بيزارى مىكرديم؛ همانطوركه از ما بيزار شدند. خداوند اين چنين كارهايشان را نشانشان مىدهد تا مايه حسرتشان شود و آنها از آتش دوزخ خارج نخواهند شد. 168 اى مردم! از آنچه در روى زمين از حلال و پاكيزه است تناول كنيد و از وسوسههاى شيطان پيروى ننماييد؛ زيرا كه او دشمن آشكار شماست. 169 اين دشمن شما را به بدى و كارهاى زشت فرمان مىدهد و همچنين شما را وادار مىكند از روى نادانى حرفهايى را به خدا نسبت دهيد.