نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 258
19 اى انسان! نديدى كه خداوند آسمانها و زمين را به حق آفريد و اگر بخواهد شما را مىبرد و خلق جديدى جايگزين شما مىگرداند. 20 و اين كار براى پروردگار، دشوار نيست. 21 در روز قيامت همه مردم در پيشگاه خداوند ظاهر مىشوند. مردم ضعيف به قدرتمندان مىگويند. ما از شما پيروى كرديم. آيا مىتوانيد عذاب الهى را از ما برداريد؟ پاسخ مىدهند: اگر خدا ما را هدايت كرده بود، ما نيز شما را هدايت مىكرديم. براى ما يكسان است كه بىتابى كنيم و يا صبر نماييم؛ زيرا راه نجاتى نداريم. 22 در آن هنگام كه كار بندگان خاتمه پذيرد، شيطان مىگويد: خداوند به شما وعده درست داد و من نيز به شما وعده دادم؛ ولى خلف وعده كردم. من بر شما تسلطى نداشتم. فقط دعوت كردم، شما هم پذيرفتيد؛ بنا بر اين مرا ملامت نكنيد بلكه خود را ملامت نماييد. نه من مىتوانم به فرياد شما برسم و نه شما مىتوانيد فريادرس من باشيد و من به شركى كه شما با فريب من مبتلا شديد معتقد نيستم. براى ستمكاران عذاب دردناكى خواهد بود. 23 اهل ايمان و اعمال پسنديده را در بهشتهايى وارد مىكنند كه نهرها از زير درختانش جارى است و با اجازه پروردگارشان براى هميشه در آن مىمانند. درود گفتن آنها در آنجا سلام است. 24 آيا نديدى خداوند چگونه مثالى براى كلام پاكيزه زد كه سخن پاكيزه، چون نهال پاكيزه است. ريشه آن ثابت و شاخههايش در آسمان است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 258