نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 259
25 هميشه به اجازه پروردگارش ميوه خود را مىدهد. خداوند اين مثلها را براى مردم مىزند؛ شايد به خود آيند. 26 و داستان كلام ناپاك همانند نهال ناپاك است كه از روى زمين كنده شده و قرار ندارد. 27 خداوند اهل ايمان را به گفتارى ثابت در زندگى دنيا و آخرت پايدار مىدارد و ستمگران را گمراه مىسازد و هر چه اراده كند، انجام مىدهد. 28 آيا نديدى آنانى را كه نعمت پروردگار را كفران كردند و مردم خود را به سرزمين نيستى كشاندند؟! 29 جهنم است كه بدان خواهند افتاد و بد جايگاهى است. 30 براى خداوند همتا قرار دادند تا مردم را از راه او منحرف نمايند. بگو: از دنيا بهره بريد كه پايان كارتان جهنم است. 31 به بندگان مؤمن من بگو: نماز را بپادارند و از آنچه به آنها روزى دادهايم پنهان و آشكار انفاق كنند، قبل از آنكه روزى فرارسد كه نه چيزى مىتوان خريد و فروخت و نه دوستى كسى به كار مىآيد. 32 خداست كه آسمانها و زمين را خلق كرده و از آسمان آبى فرستاد تا به وسيله آن ميوههاى مختلف را روزى شما كند و كشتى را به خدمت شما درآورد تا به اجازه پروردگار در درياها سير كند و نيز نهرها را مسخّر شما كرد. 33 خورشيد و ماه را كه دايما در كارند به تسخير درآورد و نيز شب و روز را مسخّر شما نمود.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 259