نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 260
34 و هر چه خواستيد، به شما عطا فرمود و اگر نعمتهاى الهى را شماره كنيد، هرگز به حساب نيايند. در عين حال، اين انسان ستمگر و ناسپاس است. 35 به ياد آور زمانى را كه ابراهيم گفت: پروردگارا! اين شهر را محل امن قرار ده. من و فرزندانم را از پرستش بتها بر حذر دارد؛ 36 خداوندا! بتها بسيارى از مردم را گمراه ساختهاند؛ بنا بر اين هر كه از من پيروى كند. او از من است و هر كه نافرمانى نمايد، تو بخشنده و مهربانى؛ 37 پروردگارا! من بعضى از فرزندان خود را در سرزمينى غير قابل كشت، در كنار بيت الحرام تو به جهت برپا داشتن نماز ساكن ساختم. تو دلهاى مردم را به سوى آنها متوجه ساز و از ميوهها روزيشان كن؛ شايد شكر نعمتهاى تو را به جا آورند؛ 38 پروردگارا! تو آنچه را كه ما پنهان مىكنيم و يا آشكار مىسازيم، مىدانى و هيچچيز در زمين و آسمان از ديد خدا مخفى نيست؛ 39 ستايش خداى را كه در هنگام پيرى، اسماعيل و اسحاق را به من عطا فرمود كه پروردگار من شنونده دعاست؛ 40 خدايا! من و فرزندانم را برپاكننده نماز قرار ده! پروردگارا! دعايم را اجابت فرما؛ 41 پروردگارا! در روز برپايى حساب، من و پدر و مادرم و مؤمنين را مشمول بخشش خود قرار ده!. 42 ستمگران، گمان مبرند كه خداوند از كارهايى كه انجام مىدهند غافل است؛ بلكه عذاب آنها را تأخير مىاندازد به روزى كه چشمها در آن خيره مىگردد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 260