191 هر كجا آنها را يافتيد بكشيد و از آنجا كه شما را بيرون كردند بيرونشان كنيد كه فتنه از كشتار هم بدتر است. در مسجد الحرام با آنها جنگ نكنيد، مگر آنها در آنجا با شما بجنگند. اگر چنين كردند، رواست كه آنها را در مسجد الحرام به قتل برسانيد؛ اين است سزاى كافران. 192 و اگر از شرك و كفر دست برداشتند، خداوند بخشنده و مهربان است. 193 با آنها بجنگيد تا فتنهاى وجود نداشته باشد و دين مخصوص خداوند گردد و اگر از فتنه دست كشيدند، دشمنى جز بر ستمكاران روا نيست. 194 ماه حرام در برابر ماه حرام است و براى شكستن حرمتها قصاص هست و هر كه به شما تعدّى كرد به مانند آن بر او تعدّى كنيد و از خدا بترسيد و بدانيد كه خداوند با اهل تقوى است. 195 و در راه خدا انفال كنيد و با دست خويشتن خود را به هلاكت نيندازيد و كار نيك كنيد زيرا كه خداوند نيكوكاران را دوست مىدارد. 196 حج و عمره را براى خدا به اتمام برسانيد، اگر از اتمام بازداشته شديد آنچه از قربانى آسان بود ذبح كنيد و سرهاى خود را نتراشيد تا قربانى به قربانگاه برسد و اگر كسى از شما بيمار بود و يا ناراحتى در سر داشت، بايد كفارهاى از قبيل روزه يا صدقه و يا گوسفند بدهد و بعد از آنكه مانع برطرف شد، هر كه پس از پايان عمره به حج پرداخته باشد، هر چه مقدور است قربانى كند و آنكه نمىتواند بايد سه روز در ايّام حج و هفت روز به هنگام بازگشت روزه بگيرد تا ده روز تمام شود و اين عمل براى كسى است كه ساكن شهر مكه نباشد، از خدا بترسيد و بدانيد كه پروردگار مجازاتش سخت است.