نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 412
12 ما به لقمان مقام حكمت داديم. شكر الهى را به جا آور كه هركس خدا را شكر كند، در واقع به سود خود شكر كرده و هر كه كفران نمايد، خداوند بىنياز و ستوده است. 13 به ياد آور زمانى را كه لقمان به فرزندش در حالى كه او را موعظه مىكرد گفت: پسرم! چيزى را شريك خدا قرار مده كه شرك به خدا ظلم بزرگى است. 14 ما به انسان سفارش پدر و مادرش را كرديم. مادرش او را با ناتوانى روى ناتوانى تحمل كرد و دوران شيرخوارگى او دو سال به طول انجاميد. شكر مرا به جا آور و سپس از پدر و مادرت سپاسگزارى كن كه بازگشت شما به سوى من خواهد بود. 15 و اگر پدر و مادر تلاش كردند تو چيزى را شريك من قرار دهى كه از آن آگاهى ندارى، از آنان اطاعت مكن. با آن دو در دنيا رفتار شايسته داشته باش و راه آنهايى را پيروى كن كه به سوى من انابه مىنمايند. آنگاه بازگشت همه شما به سوى من است و من شما را از آنچه انجام دادهايد، آگاه خواهم ساخت. 16 لقمان گفت: پسرم! اگر كارى را انجام دهى كه به اندازه مقدارى از خردل باشد در دل سنگى يا در آسمانها و يا در زمين، خداوند آن را در روز قيامت مىآورد؛ زيرا كه او لطيف و آگاه است. 17 پسرم! نماز را برپاكن و دعوت به خوبىها داشته باش و از بديها نهى كن و بر آنچه برايت واقع مىشود، شكيبا باش كه اينها از كارهاى مهم انسان است. 18 با بىاعتنايى از مردم روى مگردان و مغرورانه بر روى زمين راه مرو؛ زيرا كه خداوند انسان متكبّر و فخرفروش را دوست نمىدارد. 19 در رفتارت ميانهرو باش. صدايت را پايين بياور كه بدترين صداها، صداى الاغ است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 412