نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 577
48 در اين روز شفاعت شفاعتكنندگان به حال آنها سودى نخواهد داشت. 49 آنها را چه شده كه از اين يادآورى اعراض مىكنند. 50 گويى گورخرانى رميدهاند. 51 كه از شير درنده مىگريزند. 52 بلكه هريك از اينها مىخواهند صحيفههايى گشوده شده براى او فرستاده شود. 53 نه چنين است؛ بلكه اينها از آخرت نمىترسند. 54 نه چنين است؛ قرآن يك يادآورى است. 55 بنا بر اين هر كسى خواهد، به وسيله آن به خود مىآيد. 56 و به خود نيايند مگر اينكه خدا بخواهد كه او اهل تقوا و اهل بخشش است. سوره قيامت مكّه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 سوگند به روز قيامت. 2 و سوگند به نفس ملامتگر. 3 آيا اين انسان گمان مىكند كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهيم كرد؟ 4 بلكه ما قادريم بندهاى انگشتان او را درست كنيم. 5 بلكه اين انسان مىخواهد پيش رويش باز باشد. 6 مىپرسد: روز قيامت كى واقع مىشود؟ 7 بگو: وقتى كه چشمها خيره شود. 8 و ماه بگيرد. 9 و خورشيد و ماه يكجا جمع شوند. 10 در چنين روزى انسان مىگويد: راه فرار كجاست؟ 11 نه چنين است؛ راه فرارى نيست. 12 در آن روز قرارگاه فقط به سوى پروردگار توست، 13 در همان روز انسان را به آنچه پيش و يا پس فرستاده، آگاه مىكنند. 14 آرى انسان به وضع خويش بيناست. 15 هر چند عذرهايى بياورد. 16 زبانت را براى خواندن قرآن به خاطر آن كه زودتر بخوانى، نجنبان، 17 زيرا كه ما خود آن را جمع مىكنيم و مىخوانيم. 18 هرگاه آن را خوانديم، از خواندن آن پيروى كن. 19 آنگاه شرح آن با ماست.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 577