16 در آن زمان كه در سرزمين مقدس طوى خدايش او را ندا داد. 17 برو به سوى فرعون كه طغيان كرده است. 18 و بگو: آيا مىخواهى پاكيزه شوى؟ 19 و تو را به سوى پروردگارت هدايت كنم تا فروتن شوى؟ 20 موسى، بزرگترين آيت الهى را به او نشان داد. 21 ولى فرعون تكذيب و نافرمانى نمود. 22 سپس روى برگرداند و تلاش بر مخالفت كرد. 23 مردم را جمع كرد و دعوت نمود. 24 آنگاه گفت كه من خداى بزرگ شما هستم. 25 در نتيجه، خداوند او را به عذاب آخرت و دنيا گرفتار ساخت. 26 كه در اين براى آنهايى كه از خدا مىترسند، درس عبرتى است. 27 آيا آفريدن شما سختتر است يا آسمان كه خدايش بنا كرده؟ 28 سقف آن را بالا برده و آن را پرداخته است. 29 شبش را تاريك و روزش را روشن گردانيده است. 30 و زمين را بعد از آن وسعت داده. 31 و در آن، آب و چراگاه بيرون آورده. 32 و كوهها را محكم كرد. 33 همه به خاطر استفاده شما و چهارپايان شما بوده است. 34 بنا بر اين وقتى آن حادثه بزرگ واقع شود. 35 روزى است كه انسان به ياد تلاشهايش مىافتد. 36 و جهنم براى بينندگان ظاهر مىشود. 37 آن كسى كه طغيان كرده، 38 و زندگى دنيا را بر آخرت مقدم داشته، 39 جايگاهش دوزخ است. 40 و آن كسى كه از مقام پروردگارش ترسيده و نفس را از هواپرستى بازداشته، 41 جايگاهش بهشت است. 42 از تو مىپرسند كه قيامت كى برپامىشود؟ 43 تو را درباره يادآورى آن چه كار؟! 44 مرجع آن پروردگار توست. 45 تو فقط بيمرسان اهل خشيت هستى. 46 و همينكه قيامت را مشاهده كنند، احساس مىكنند همه عمرشان شامگاهى يا صبح آن بيشتر نبوده است. سوره عبس مكّه