از آنجا كه پيشواى يازدهم عليهالسّلام تمامى دوران امامتش
را تحت نظر و مراقبت شديد دستگاه حكومت عبّاسى سپرى كرده است، تاريخ زندگى آن حضرت
و فعّاليّتها و موضعگيريهايش در برابر جريانات مختلف روز، در هالهاى از ابهام قرار
دارد. در چنين جوّى طبيعى است كه بسيارى از تلاشها از ديد افراد عادى پنهان بماند يا
بعمد و از روى كينه در صفحات تاريخ درج نگردد. با اين حال، از بررسى مجموع سخنان و
نامههاى امام (ع) و نيز برخوردها و موضعگيريهاى آن حضرت در برابر افراد و رويدادهاى
گوناگون، مىتوان فعّاليّتهاى آن حضرت را در محورهاى زير عنوان كرد.
تبيين و تثبيت موضع امامت
تلاشهاى امام عسكرى (ع) براى تحقّق هدف ياد شده صورتهاى
گوناگونى داشت.
گاهى در قالب نوشتن نامه به افراد متجلّى مىشد. به عنوان
نمونه در نامه آن حضرت به «اسحاق بن اسماعيل» كه از شيعيان بوده، ولى- آن گونه كه از
نامه امام (ع) برمىآيد- در خصوص مسأله امامت، مسأله دار بوده است، ضمن توجه دادن او
به اين حقيقت قرآنى كه هر كس در اين جهان كور باشد، در جهان آخرت نيز در كورى و گمراهى
به سر مىبرد [1] و تفسير اينكه مراد از كورى، كورى چشم نيست بلكه مقصود كورى دل است
و بيان علّت كورى از زبان قرآن: