يعقوب در جريان قيام ابراهيم‌بن عبداللَّه‌بن حسن به اتهام همكارى با وى به همراه گروهى ديگر دستگير شد و به زندان افتاد. با روى كار آمدن مهدى، از جمله كسانى بود كه مشمول عفو عمومى او قرار گرفت. [1] او از اين پس در صدد اين بود كه از طريق نفوذ در دستگاه خلافت و قبضه كردن حكومت مبارزه خود را ادامه دهد و در اين راه موفقيّت خوبى كسب كرد و تا پست وزارت پيش رفت. [2]

يعقوب پس از استقرار در پست وزارت به تدريج علويان و طرفداران زيدبن‌على را به دستگاه جذب، و مناصب حكومتى را به آنان واگذار كرد و از اين طريق بر امور كشور مسلّط شد. [3]

عده‌اى از اطرافيان و نزديكان مهدى كه از بنى‌اميّه بودند از يعقوب نزدمهدى سعايت كردند و گفتند: شرق و غرب كشور اسلامى در دست يعقوب و ياران اوست. كافى است با يك اشاره به ياران خود فرمان دهد تا يك روزه سلطنت تو را سرنگون سازند. [4]

سعايتها و گزارشهاى پى‌در پى عليه يعقوب، خليفه را نسبت به وى بدبين كرد و سرانجام پس از يك آزمايش [5] و تأييد صحت گزارشهاى رسيده، يعقوب را از مقام‌

[1] - الوزراء و الكتاب، ص 155 .

[2] - در مورد چگونگى نفوذ يعقوب در دستگاه خلافت مهدى دو نقل ذكر شده است. در يك نقل آمده است: يعقوب، ربيع، حاجب دربار را كه با او سابقه دوستى داشت ديد و گفت: اگر كارى كنى كه من به دربار راه پيدا كنم و به مقام وزارت برسم صدهزار دينار پاداش به تو خواهم داد. از آن پس ربيع در هر فرصت مناسب، از يعقوب نزد خليفه تمجيد مى‌كرد، چندان كه مهدى شيفته او شد و او را براى پست وزارت برگزيد (ر. ك: الفخرى، ص 166).

ولى از گفته طبرى استفاده مى‌شود كه هدف مهدى از وزارت يعقوب بن داود يك سلسله مسائل سياسى بوده است، و آن اينكه در دوران حكومت وى تشيع در ميان توده‌هاى مردم گسترش پيدا كرده و از شهرت و موقعيتّت خاصى برخوردار شد. فرار حسن‌بن ابراهيم‌بن عبداللّٰه از زندان و فعّاليتهاى مخفيانه عيسى‌بن‌زيد، رهبر زيديّه كه پس از قيام ابراهيم و محمّد فرزندان عبدااللّٰه به رهبرى رسيده و مخفى شده بود، بر اين موقعيّت افزود و خلافت عباسى را در معرض خطر جدى قرار داد.

مهدى عباسى براى درهم شكستن اين حركت حاضر شد يعقوب‌بن‌داوود را كه رابطۀ‌نزديكى با آل حسن و عيسى‌بن زيد داشت به وزارت برگزيند تا شايد بتواند از طريق وى آنان را سركوب كند و چون متوجه شد وى به جاى سركوبى مخالفان حكومت، آنان را بر پستهاى حساس حكومتى مى‌گمارد او را از مقامش خلع كرد و به زندان افكند (ر. ك: تاريخ طبرى، ج 8، ص 155-156)

[3] - الوزراء والكتّاب، ص 155.

[4] - كامل، ابن اثير، ج 6، ص 70.

[5] - آزمايش مهدى چنين بود كه به يعقوب فرمان داد يكى از علويان را به قتل برساند و جاسوسى را براى نظارت بر مأموريت وى‌گمارد؛ ولى يعقوب او را آزاد كرد و به خليفه چنين وانمود كرد كه او را كشته است. طرح او توسط جاسوس خليفه لو رفت و بدين جهت گرفتار شد.