درس چهارم:

كمالات نفسانى [1]

امامان معصوم عليهم السلام برگزيدگان الهى از ميان بندگانش مى‌باشند كه در پرتو شناخت عميق پروردگار و عبادت خالصانه او، چشمه سارهاى حكمت و دانش بر جويبار دل و جانشان به جريان افتاده و آنان را از ميان ديگر بندگان، گريده حق و وارث كتاب خويش كرده است. امام رضا عليه السلام در تفسير آيه شريفه؛

(ثُمَّ اوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذين اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا) [1]

سپس اين كتاب (آسمانى) را به گروهى از بندگان برگزيده خود به ميراث داديم.

فرمود: منظور فرزندان فاطمه (امامان عليه السلام است. [2] وراثت كتاب آسمانى و آگاهى از تأويل و تفسير و علوم گسترده آن، كمال منحصر به فردى است كه تنها معصومان عليهم السلام از آن برخوردار هستند.

اينك پس از اين مقدمه كوتاه، بحث كمالات نفسانى معصوم نهم عليه السلام را ضمن دو درس در چند محور مورد اشاره قرار مى‌دهيم.

الف- علم راسخ‌

اصطلاح «علم راسخ» يك اصطلاحى قرآنى و برگرفته شده از دو آيه [3]، از جمله آيه شريفه ذيل است:

(... وَ ما يَعْلَمُ تَأويلَهُ الا اللَّه وَ الرَّاسِخُونَ فىِ الْعِلْمِ ...) [4]

تأويل آن را جز خدا و راسخان در علم، نمى‌دانند.

[1] - فاطر (35) ايه 32

[2] - كافى، ج 1، ص 215

[3] - مورد ديگر عبارت است سوره نساء، آيه 162

[4] - آل عمران، (3)، آيه 7. اين ترجمه بنا بر يك احتمال در آيه شريفه است