آن كنيز پيوسته بدين حال بود تا زمانى كه در گذشت. [1]

خلاصه

پيشوايان معصوم عليه السلام بندگان برگزيده حقتعالى و وارث كتاب اويند. اين مقام در پرتو عرفان و عبادت افزون آن بزرگواران در پيشگاه حق، نصيب آنان گشته است.

علم راسخ و نفوذ معنوى پيشواى هفتم عليه السلام از جمله كمالات نفسانى آن حضرت به شمار مى‌رود. راسخان در علم كه يك اصطلاح قرآنى است، به كسانى گفته مى‌شود كه دانشى ثابت و پايدار داشته باشند.

اين مفهوم هر چندعام است و بسيارى از افراد را كه در دانش رسوخ دارند شامل مى‌شود ولى مصداق كامل بارز آن امامان عليهم السلام هستند. در روايات نيز مصداق آن، اميرمؤمنان عليه السلام و فرزندانش بيان شده است.

موسى بن جعفر عليه السلام داناترين فرد عصر خود در علوم عقلى و نقلى و عالم به محتويات قرآن و تأويل و تفسير آن و نيز تورات و انجيل بود.

از مظاهر دانش خدادادى پيشواى هفتم عليه السلام آگاهى وى از جهان غيب است. در منابع تاريخى و حديثى به موارد زيادى برمى خوريم كه امام كاظم عليه السلام از غيب خبر داده، رويدادهاى آينده را بازگفته، از زمان ولادت و مرگ افراد پرده برداشته و راز دل افراد را فاش ساخته است.

بعد ديگر كمالات نفسانى امام كاظم عليه السلام برخوردارى آن حضرت از قدرت معنوى و نفوذ كلام در ديگران است. متأثر شدن بشر حافى و كنيز فرستاده شده توسط هارون به زندان نزد آن حضرت از اخلاق و رفتار و سخنان ارشادگرانه امام، اثبات كننده اين ويژگى ارزنده در وجود آن بزرگوار است.

پرسش

[1] - مناقب، ج 4، ص 297، به اختصار