مى‌خواهد برود. و شياطين را مسخر او كرديم، هر بنّا و غواصى از آنها را.

اين دو آيه شريفه با صراحت بيانگر اين است كه باد- كه يكى از آفريده‌هاى مهم عالم تكوين و وجود است- و شياطين، مسخّر حضرت سليمان بوده و تحت امر و اختيار او عمل مى‌كردند.

على بن يقطين از موسى بن جعفر عليه السلام نقل مى‌كند كه فرمود:

«وَ اللَّهِ اوتينا اوتِىَ سُلَيْمانُ وَ ما لَمْ يُؤْتَ سُلَيمانُ وَ مالَمْ يُؤْتَ احَدٌ مِنَ الْعالَمينَ.»

سوگند به خدا، آنچه از سوى خداوند به حضرت سليمان داده شده به ما نيز داده شده است. علاوه بر آنكه خداوند به ما چيزهايى داده كه به سليمان و هيچيك از جهانيان نداده است.

نمونه‌ها و شواهد تاريخى فراوانى از زندگى ائمه عليهم السلام و ولايت و تصرف آن بزرگواران در عالم تكوين، اثبات كننده اين ادعاست، كه در ذيل به تناسب موضوع بحث، چند نمونه ازموسى بن جعفر عليه السلام ذكر مى‌كنيم.

* عبداللَّه بن مغيره مى‌گويد: امام كاظم عليه السلام در منى به بابويى كه فرزندانش به گردش جمع بودند و همگى گريه مى‌كردند، گذشت. علت گريه ابشان را پرسيد. زن گفت: من فرزندانى يتيم دارم و زندگانى ما از طريق ماده گاوى كه داشتيم تأمين مى‌شد؛ ولى هم اكنون آن گاو مرده است و ما در درمانده و بيچاره شده‌ايم.

امام عليه السلام خطاب به زن فرمود: آيا مى‌خواهى آن رابراى تو زنده كنم؟

به زن الهام شد كه بگويد: آرى اى بنده خدا! امام عليه السلام به كنارى رفت، دو ركعت نماز خواند، سپس دستهايش را به دعا بلند كرد و لبهاى مباركش را تكان داد. آنگاه بپاخواست و بر ماده گاو مرده فوتى كرد و با پايش بر او زد. در اين هنگام، گاو زنده شد و روى پاهاى خود ايستاد.

چون چشم زن به گاو زنده شده افتادمبهوت شد و ناخود آگاه فرياد برآورد: سوگند به خداى كعبه، اين مرد، عيسى است. مردم با فرياد او اجتماع كردند. امام عليه السلام از فرصت‌