ليكن جز پيامبر يا جانشين و يا خاندان او از دست زدن به آن نهى شده‌اند؛ ولى شما مأذونيد كه به آن بنگريد. من نگريستم و در آن، نامهاى زير را يافتم:

«ابوالقاسم، مصطفى، محمد بن عبداللَّه صلى الله عليه و آله مادرش آمنه؛ ابوالحسن مرتضى، على بن ابى طالب، مادرش فاطمه بنب اسد بن هاشم بن عبدمناف؛ ابومحمّد، حسن بن على؛ ابوعبداللَّه، حسين بن على، مادرشان فاطمه عليه السلام دختر محمد صلى الله عليه و آله؛ ابومحمّد على بن حسين، مادرش شهر بانو دختر يزدگرد؛ ابوجعفر محمد بن على باقر، مادرش ام عبداللَّه دختر حسن بن على بن ابى طالب؛ ابوعبدا، جعفر بن محمد صادق، مادرش ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابوبكر، ابوابراهيم، موسى بن جعفر، مادرش كنيزى به نام حميده، ابوالحسن، على بن موسى الرضا، مادرش كنيزى به نام نجمه؛ ابوجعفر، محمد بن على زكىّ، مادرش كنيزى به نام خيزران؛ ابوالحسن، على بن محمد امين، مادرش كنيزى با نام سوسن؛ ابومحمد حسن بن على رفيق، مادرش كنيزى به نام سمانه با كنيه ام الحسن و ابولقاسم، محمد بن حسن حجت خدا و قائم، مادرش با نام نرجس، درود خدا بر همه آنان باد.» [1]

ب- تصريحات امام صادق عليه السلام‌

از سوى امام صادق عليه السلام در مناسبتهاى مختلف، تصريحات فراوانى درباره امامت فرزند گرامى‌اش امام كاظم عليه السلام شده است كه به چند نمونه آن اشاره مى‌كنيم.

* داوود بن كثير مى‌گويد:

«به امام صادق عليه السلام عرض كردم: فدايت شوم! در صورت بروز حادثه (براى شما) امر امامت به چه كسى واگذار خواهد شد؟ فرمود: به پسرم موسى» [2]

* سليمان بن خالد مى‌گويد:

«روزى همراه جمعى در محضر امام صادق عليه السلام بوديم كه فرزندش «ابوالحسن»

[1] - عيون الاخبار الرضا (ع)، ج 1، ص 40

[2] - همان، ص 22 و بحارالانوار، ج 48، ص 14