هادى‌

با مرگ مهدى در سال 169 هجرى قمرى [1] فرزندش موسى ملقّب به هادى به خلافت رسيد. وى كه در زمان تصدّى خلافت 24 سال سن داشت، فردى مغرور، ناپخته، عياش، سنگدل و بدخوى و سختگير بود [2] و در انجام اعمال ناشايست و سبك به قدرى جرى و متهتك بود كه حتّى شؤون ظاهرى خلافت را رعايت نمى‌كرد. [3]

وى پيش از رسيدن به خلافت به قدرى در ميگسارى و گردآورى نديمان و آوازه‌خوانان به گرد خود افراط مى‌كرد كه گاهى پدرش آن را تحمل نكرده دستور مى‌داد هم‌بزمان او را به زندان افكنند تا دست وى از آنان كوتاه شود. [4]

هادى در دوران زمامدارى با آزادى و امكانات بيشتر، اموال عمومى را صرف عياشى و عيش و نوشهاى شاهانه خود كرد. وى خوانندگانى همچون «ابراهيم موصلى» را به دربار جذب‌كرد ودرقبال آوازه‌خوانى‌آنان، بيت‌المال رابه جيب آنها سرازيرنمود.

«ابراهيم‌موصلى» موفق شد در يك روز صد و پنجاه هزار دينار پول آوازه‌خوانى از هادى بگيرد. [5]

خليفه در قبال يك بيت شعرى كه «عمر بن بزيع» در ستايش او گفته بود، سيصد هزار درهم به وى صله داد، و حتّى روزى به ازاى چند شعر طرب انگيز، كليد خزانه بيت‌المال را به «ابراهيم موصلى» داد و گفت: هر قدر مى‌خواهى بردار! او وارد خزانه شد و پنجاه هزار دينار برداشت. [6]

در نتيجه اين بذل و بخششهاى بى‌حساب خليفه، خوانندگان و رقاصان ثروت انبوهى گرد آوردند. اموال و مستغلات «ابراهيم موصلى» خواننده معروف را 24 ميليون درهم‌

[1] - الفخرى، ص 181

[2] - مروج الذّهب، ج 3، ص 325

[3] - تاريخ الخلفاء، ص 279

[4] - الفخرى، ص 171

[5] - الاغانى، ج 5، ص 163

[6] - الوزراء والكتّاب، ص 175 والاغانى، ج 5، ص 184