در عصر اين خليفه متعدد بود. در سال 517 هجرى خبر فرود آمدن روميان و بندقى‌ها با بيش از بيست شناور جنگى در اسكندريه به مؤتمن سلطان الملوك نظام الدّين ابو تراب حيدره، حاكم اسكندريه رسيد و او با كشتيهاى ناوگان اسكندريه به سوى آنها شتافت، دشمنان بامشاهده اين كشتى‌ها بدون خونريزى و جنگ، آنجا را ترك كردند و مصريان بر تعدادى از كشتيهاى آنان دست يافتند.»

مقريزى به نقل از پسر مأمون مى‌گويد كه فرستاده‌هاى ظهيرالدّين طغتكين حاكم دمشق و آقسنقر فرمانرواى حلب، در محرّم سال 517 هجرى نزد آمرباحكام اللّه، خليفه فاطمى و وزيرش مأمون آمدند و در محلّ كاخ خليفه به پيشگاه او بار يافتند ونامه‌هايى را كه هر يك از طغتكين و آقسنقر جهت يارى خواستن از خليفه و تشويق كردن او بر يارى اسلام و تدارك نيرو و ناوگانها به سواحل، جهت جلوگيرى از رسيدن كمك به صليبى‌ها، فرستاده بودند، تقديم وى كردند. به نظر مى‌رسد اين نامه‌ها تأثير ژرف در نهاد خليفه گذاشت به گونه‌اى كه او را بدان كار وا داشت و غيرتش به جوش آمد وتصميم او براى پاسخگويى به درخواست آن دو قطعى شد، از اين رو دستور به تدارك نيرو و ناوگانهاى ديگر داد زيرا ناوگان اصلى درگير نبرد بود و پس از آن حسام الملك برنى را به عنوان فرمانده اين ناوگان برگزيد و وى را لباس فاخر بخشيد و دستور داد كه در دو مركز صنعتى مصر و جزيره فرود آيد. هزينه لازم براى چهل فروند كشتى جنگى بزرگ را جهت حمل نيرو تأمين كرد و مخارج وتعداد آنها را كامل نمود، همچنين دستور داد بيست تن از حكام و فرمانروايان و عدهّ‌اى از پزشكان و مؤذّن‌ها و قاريان و دربانان، اين ناوگان را همراهى كنند و به هر يك از آنها كار مخصوص به خودش را محوّل كرد و سفارش كرد كه لشكريان پيش از حركت ناوگان از عسقلان به سوى ساحل، با درشكه و كالسكه‌ها براى انجام مراسم رژه، درآنجا گردهم آيند.

مقريزى مى‌گويد كه خليفه «به تجهيز و تدارك اموال و لباسهاى زربافت و گردن بندها و شمشيرها و كمربندها و سواران برشناورهايى كه به زيور آلات گرانبها مجهّز بود و ساير

[1] - اتعاظ الحنفاء، ص 126 ب وتاريخ الاسكندريه و حضارتها فى العصر الاسلامى، ص 203.