واز تعقيب آنها منصرف گشت، دراين زمينه شاعرى بنام يحيى بن فضل باچكامه زيركه براى متوكّل سروده، او رابه باد تمسخر گرفته است:

أَتَرْضى‌ بِأَنْ تُوطَأَحَريمُكَ عَنْوَةً وَأَنْ يَسْتَباحَ الْمُسْلِمُوَنَ وَيَحْرَبُوا

حِمارٌ أَتى‌ دِمْياطَ وَالرُّومُ وَثَّبٌ بَنيسَ مِنْهُ رَأَى عَيْنٍ وَأَقْرَبُ‌

يُقيمُونَ بِالْأُشْتُومِ يَبْغُونَ مِثْلَ ما أَصابُوهُ مِنْ دِمْياطَ وَالْحَرْبُ تَرْتَبُ‌

فَلا تَنْسا أنَّابِدارٍ مُضيعَةٍ بِمِصْرَوَ أَنَّ الدّينَ قَدْ كادَ يَذْهَبُ [1]

پس از آن متوكّل عبّاسى در سال 239 هجرى به بناى قلعه دمياط وقلعه تنيس در دريا و قلعه فرما، [2] دستور داد واز آن هنگام به بعد در مصر به ايجاد ناوگان پرداخت وبراى جنگاوران دريا مستمرى قرار داد. [3]

هنوز نزديك به 9 سال از اين نبرد بيشتر نگذشته بودكه بيزانس‌ها دوباره در سال 247 هجرى به شهر دمياط هجوم بردند وباتعداد بيش از [200] كشتى برآن شبيخون زدند وبه تاراج سواحل پرداختند. [4]

در اين هنگام بودكه متوكّل عبّاسى دستور داد، كشتيهاى پر از نيروهاى رزمى در

[1] - الكندى، ص 201 ومقريزى، الخطط، ج 1، ص 377. آيا راضى هستى كه به حريم تو، تجاوز كنند؟ وحرمت مسلمانان را زير پابگذارند وبر آنان بتازند؟ خرى به دمياط آمد در حاليكه روميان در تنيس جاخوش كرده بودند ودر ديد او بلكه نزديكتر از آن بودند. در اشتوم مسكن گزيده بودندو مى‌خواستند همان بلايى را برسر اين شهر بياورند كه بر سر دمياط آورده بودند، آخر جنگها شبيه هم هستند فراموش نكن كه ما در سرزمين تباه شده‌اى در مصر بسر مى‌بريم و دين دارد از دست مى‌رود.

[2] - مقريزى، الخطط، ج 1، ص 311 و 378.

[3] - همان مدرك.

[4] - همان مدرك.