ستونهاى قوى متّصل مى‌كرد تا بنابسيارمحكم شود اين چوبها هر قدر سنگينتر مى شد پايين تر مى‌رفت تا اينكه برگل نشست، سپس به مدّت يكسال كامل آن رابه حال خود گذاشت. تا خوب جاى گيرد وبعد برگشته واز همان جا كه رها كرده بود شروع به ساختن كرد، هرمقدار از بناى جديد كه به ديوار سابق مى‌رسيد آن را بطور مشبّك داخل يكديگر كرده وبه هم مى بست پس از آن پل كوچكى را بر در آن قرار داد وكشتى ها هرشب وارد بندرگاه مى شدند وبعد مانند بندرگاه شهر صور، زنجير كشيده مى‌شد وراه رامى‌بست، وى گفت:

«غير از انعام و پاداش ومركب سوارى يكهزار دينار به وى داد ونام او نيز برآن نوشته شد پيش از آنكه اين بندرگاه چنين ساخته شود، دشمن بر كشتيهايورش مى‌برد.» [1]

ناصر خسرو با مشاهده دو حصار در ميان آبهاى دريا وملاتحضه زنجيرهاى آن در قرن پنجم آن چنين گفت:

«دو ديوار آن داخل دريا قرار داشت وبه موازات آن محلى براى ورود باز بود، زنجيرها بين دو ديوار محكم بسته شده بود، هرگاه كشتى اى مى‌خواست وارد بندرگاه شود، زنجيرها رها مى‌شدند، تا در آب شناور گشته وكشتى بر فراز آن مى‌گذشت وسپس محكم بسته مى شد، تا دشمن نتواند به آن آسيبى برساند [2]

د- صيدا و صور

اين دو شهر در تاريخ گذشته خود از شهرت دريايى جهانى برخوردار و كشتى رانان آن دو، در فرماندهى كشتيها و در فنون جنگ دريايى سرآمد بوده اند.

صيدا، اين شهرت را تا عصر اسلامى همچنان حفظ كرد و با اينكه آن شهر در دوران امويان، كارگاه صنعتى به شمار نمى آمد امّا معاويه به جهت مهارت و آموخته هاى آنان در امر كشتى رانى براى به حركت در آوردن كشتى هاى خود، از كشتى‌

[1] - مقدسى، احسن التقاسيم، ليدن 1906، ص 162-163.

[2] - ناصر خسرو، مفرنامه، بيروت 1970، ص 50