4- ازنظر اصلاح گرايى:

الف- احزاب اصول گرا (انقلابى): به اصلاحات اساسى، بنيادى و ريشه‌اى معتقدند. برخى از احزاب اصول گرا، معتقد به زير و رو كردن وضع موجود از طريق حركتهاى انقلابى و مسلّحانه هستند.

ب- احزاب ميانه رو: طرفدار اصلاحات تدريجى، قانونى و گام به گام هستند.

ج- احزاب محافظه كار: از وضع موجود راضى و با هر گونه اصلاح، بخصوص اصلاحات اساسى مخالف مى‌باشند.

5- از نظر شيوه فعاليت:

الف- احزاب مخفى: برخى از احزاب به دليل مخالفت با حكومت يا وابستگى به بيگانگان يا نداشتن مجوز فعاليت علنى و ... به طور مخفى فعاليت مى‌كنند. تعداد اين گونه احزاب در دوران انقلاب و جنگ، بويژه هنگام اشغال يك كشور از جانب قواى بيگانه، يا زمانى كه ابر قدرتها در صدد دخالت در امور يك كشور باشند، افزايش مى‌يابد.

ب- احزاب نيمه مخفى: به احزابى اطلاق مى‌گردد كه هر چند آشكار و رسمى هستند، امّا بخش قابل توجّهى از فعاليتهاى مهم و اساسى خود را دور از چشم مردم و به طور محرمانه انجام مى‌دهند. كليّه احزاب آشكار هم، در حقيقت از اين دسته هستند.

ج- احزاب آشكار: اين گونه احزاب معمولًا رسمى و قانونى هستند و يا حدّاقل منع قانونى در برابر خود نمى‌بينند. احزاب آشكار به طور عمده ميانه رو و مردم گرا مى‌باشند تا موجب برانگيخته شدن خشم مردم نشوند و نيز در صحنه سياست كشور به موفقيتهاى بيشترى دست يابند.

6- از نظر تأمين بودجه:

الف- وابسته به بيگانگان: اكثر احزاب سياسى در جهان سوّم وابسته به قدرتهاى‌خارجى هستند. اين گونه احزاب در برابر پولهاى دريافتى، مقدارى از اطلاعات سرّى كشور خود را به طور معمول در اختيار بيگانگان قرار مى‌دهند و يا كارهاى مورد نظر آنها را انجام مى‌دهند.