آن را به صورت لايحه تقديم مجلس سنا كرد كه با فوريت به تصويب رسيد.

پس از تصويب مجلس سنا، مجلس شوراى ملى، با اكثريت ضعيفى يعنى با 74 رأى موافق در برابر 61 رأى مخالف آن را به تصويب رساند و بدين ترتيب يكبار ديگر، استقلال سياسى و قضايى ايران به دست عده اى از افراد فاسد و بيگانه پرست، زير پاى آمريكاييها قربانى شد. [1]

امام خمينى (ره) كه از آغاز اصلاحات ارضى و انقلاب سفيد آمريكايى شاه در مقابل آن شجاعانه قد عَلَم كرده بود وخطر نفوذ و سيطره همه جانبه آمريكا را گوشزد نموده و به زندان نيز افتاده بود، اين بار هم نمى توانست در مقابل اين خيانت آشكار رژيم شاه ساكت بنشيند، از اين رو، پس از اطلاع از تصويب چنين لايحه شرم آور وخفّت بارى تصميم به افشا و مبارزه همه جانبه عليه رژيم آمريكايى شاه گرفت. مردم مسلمان ايران كه همواره در لحظه‌هاى حساس و خطرناك در برابر استبداد داخلى و استعمار خارجى دست به به دامن عُلما و رهبران مذهبى خود مى‌شدند، يكبار ديگر به گِرد رهبر و مقتداى مذهبى و سازش ناپذير خود حلقه زده، از او استمداد طلبيدند. اوج اين مبارزه در روز چهارم آبان 1343 ه. ش كه روز ميلاد حضرت فاطمه زهرا (ص) و فرزند صالحش حضرت امام خمينى (ره) بود در جلو منزل امام در قم به نمايش درآمد و آن مرجع عظيم الشأن در مقابل هزاران نفر از مريدان خود سخنان شديد اللحن و ا فشاگرانه‌اى را عليه رژيم شاه و اربابش آمريكا ايراد كرد. امام (ره) علاوه بر سخنرانى مهمّ خود، اعلاميه اى نيز عليه دولت ايران و آمريكا و منتشر كرد كه باعث شور و هيجان مردم گرديد. دولت ايران كه تحمل انتقادهاى تند و سريع معظم‌له را نداشت در روز سيزده آبان همان سال ايشان را دستگير و به تركيه تبعيد نمود. [2]

تبعيد امام خمينى (ره) بازتاب و نتايج مهمّ داخلى و خارجى داشت كه از جمله آنها سرازير شدن نامه ها و تلگرافهاى زيادى به دولتهاى ايران و تركيه، نامه كميسيون حقوق‌

[1] - ر. ك: سياست خارجى ايران در دوران پهلوى، هوشنگ مهدوى، ص 317-307؛ نهضت امام خمينى، حميد روحانى، ج 1، ص 708-706.

[2] - نهضت امام خمينى، روحانى، ج 1، ص 741-709؛ جنگ قدرتها در ايران، روبين، ص 97-96.