از خاك آن كشورها توسط دولت اسرائيل باعث خشنودى شاه شد، امّا چون او از واكنش كشورهاى اسلامى و مردم مسلمان ايران وحشت داشت، ابتدا ازدولت اسرائيل خواست كه مناطق اشغال شده را تخليه كند و حتّى طرحهاى مشترك با آن كشور را به حال تعليق درآورد، ولى پس از سفرش به آمريكا، تغيير موضع داده، از كشورهاى عرب درخواست نمود كه موجوديت اسرائيل را به رسميت بشناسند. [1]

موضع جديد شاه درباره مخاصمه اعراب و اسرائيل از يك سو و تهديد مسدود شدن كانال سوئز از سوى مصر كه هميشه بطور بالقوه وجود داشت، از سوى ديگر، باعث همكارى بيشتر رژيم اسرائيل با دولت ايران در زمينه نفت شد. مذاكرات دو كشور در مورد تشكيل يك شركت نفتى مشترك، سرانجام منجر به امضاى قراردادى در سال 1348 ه. ش و تشكيل شركتى به نام «شركت نفت ماوراء آسيا» شد كه علاوه بر تأمين دائم نفت مصرفى اسرائيل، نفت صادراتى ايران را از خاك آن كشور به اروپا انتقال مى‌داد. روابط دو كشور در اواخر اين دهه از اين هم فراتر رفت و شاه در مصاحبه با يك خبرنگار انگليسى موجوديت رژيم اسرائيل را به رسميت شناخت. [2]

به رغم گسترش روزافزون و همه جانبه روابط رژيم دست نشانده پهلوى با رژيم غاصب اسرائيل، مردم مسلمان ايران به رهبرى امام خمينى (ره) همواره در طول تاريخ مبارزات سياسى با رژيم آمريكايى شاه، نفرت و انزجار شديد خود را نسبت به رژيم اشغالگر قدس ابراز داشته و در كنار مردم مسلمان فلسطين با آن رژيم نيز مبارزه كرده‌اند.

در سال 1346 ه. ش پس از جنگ شش روزه اعراب و اسرائيل، امام خمينى (ره) اعلاميه مهمى را به پشتيبانى از مبارزات مردم مسلمان فلسطين صادر كرد كه در همان زمان از راديو عراق پخش شد. معظم له در اين اعلاميه هر گونه رابطه با اسرائيل و فروش نفت به رژيم غاصب صهيونيستى را محكوم و مخالف اسلام اعلام كرد. [3]

در سال 1347 ه. ش نيز امام (ره) در پاسخ به يك استفتا اجازه داد بخشى از وجوه‌

[1] - سياست خارجى ايران در دوران پهلوى، هوشنگ مهدوى، ص 390-392.

[2] - همان، ص 392.

[3] - نهضت امام خمينى، روحانى، ج 2، ص 232-231.