امام خمينى (ره) قرار داشت. بويژه پس از كودتاى تركى و تشكيل حكومت كمونيستى در آن كشور، حمايت رهبر انقلاب اسلامى و مردم ايران از مبارزان افغانى بيشتر شد. [1]

پيروزى انقلاب اسلامى ايران از يك سو باعث دلگرمى و تجديد قواى روحى مبارزين افغانستان و از سوى ديگر، باعث حمايت بيشتر رهبر و مردم مسلمان ايران از گروههاى مبارز افغان اعم از شيعه و سنى شد. به همين دليل رژيم كمونيستى شوروى سابق كه پيروزى قريب الوقوع مبارزان مسلمان افغانستان بر رژيم ماركسيستى آن كشور را به دنبال انقلاب ايران پيش بينى كرده بود، به اين كشور مسلمان يورش برد و افغانستان را به اشغال خود درآورد. بعد از اشغال افغانستان، حمايت رهبران انقلاب اسلامى ايران از مردم افغانستان روابط رژيم انقلابى ايران با نهضتهاى آزاديبخش آن كشور وارد مرحله جديدى شد [2] و ايران از دولت برهان الدين ربانى حمايت مى‌كند. هم اكنون كه مدتى است گروه تازه تشكيل شده طالبان با حمايت آمريكا، پاكستان و عربستان قسمتهاى زيادى از خاك افغانستان را اشغال كرده ودولت ديگرى را تشكيل داده اند ولى ايران از دولت برهان الدين ربانى و متحدان اوحمايت مى‌كند وآن را تنها دولت قانونى مجاهدين افغان به رسميت مى‌شناسد.

ايران با اين كه به جهت در گيرى در جنگ تحميلى عراق به حمايت شوروى در مجامع بين المللى نياز داشت او را محكوم نمود و همواره از گروههاى جهادى افغانستان حمايت كرد و روابط نزديك خود را با آنها حفظ نمود و با اين كه خود در زمان جنگ تحميلى نياز شديدى به تسليحات داشت و به دشوارى آن را تأمين مى نمود هيچ گاه حمايت تسليحاتى و سياسى خود را از مبارزان افغانى دريغ نداشت و در تمام دوران مبارزه چندين ساله مردم مسلمان افغانستان عليه نيروهاى اشغالگر، از آنها به صورت مادى و معنوى حمايت كرد وتفاوتى‌بين گروههاى سنى و شيعه نگذاشت؛ هرچند

[1] - نهضتهاى اسلامى افغانستان، سيد هادى خسروشاهى، ص 9-8.

[2] - رويارويى انقلاب اسلامى و آمريكا، كديور، ص 119-118؛ قبله عالم، فولر، ص 266-263.