بين‌المللى كه از آغاز نظام جمهورى اسلامى آغاز شده، بعد از رحلت حضرت امام (ره) و با شروع رهبرى حضرت آيت الله خامنه اى نيز ادامه دارد؛ جانبدارى مقامهاى بلندپايه جمهورى اسلامى و بويژه مقام معظم رهبرى از مردم ستمديده عراق در جريان جنگ عراق با آمريكا و متحدين آن از نمونه بارز آن مى‌باشد.

مجاهدين افغان‌

يكى ديگر از نهضتهايى كه از قبل از پيروزى انقلاب اسلامى در ايران مورد توجه مردم و رهبران انقلاب قرار داشت، نهضت اسلامى افغانستان بود هر چند نهضت اسلامى افغانستان از مدتها افرادى همچون «سيد جمال الدين اسدآبادى» (معروف به افغانى) عليه استعمار انگلستان فعاليت خود را آغاز كرده بود، امّا نهضتهاى اسلامى اخير اين كشور توسط افرادى همچون شهيد «سيد اسماعيل بلخى» استاد «غلام محمد نيازى»، «گلبدين حكمتيار»، «برهان الدين ربانى» و «صبغت الله مجددى» همگى بعد از آغاز قيام امام خمينى (ره) در پانزده خرداد 1342 ه. ش آغاز شد. بطورى كه شهيد بلخى در هنگام تبعيد امام در نجف اشرف به حضور ايشان رسيد و رهنمودهايى از رهبر راحل انقلاب اسلامى گرفت و به پيروى از ايشان نهضتى را آغاز كرد. البته بعضى از اين گروهها نيز به پيروى از اخوان المسلمين مصر تشكيل شدند و مبارزه‌اى را به سبك آن جنبش در افغانستان آغاز كردند. كه از جمله آنها جمعيت اسلامى افعانستان به رهبرى برهان‌الدين رهبانى است. [1] به طور كلى مبارزات در افغانستان را به دو مرحله كلى مى‌توان تقسيم كرد كه 1- مبارزه با حكومت سلطنتى و جمهورى داوود. 2- مبارزه با حكومت كمونيستى كه از تاريخ 7/ 2/ 57 به وسيله تركى برقرار شد.

آنچه در مورد مجاهدين افغان گفته مى شود مربوط به مبارزات مرحله دوم است.

به علت قرابتهاى فرهنگى مذهبى، جغرافيايى و زبانى بين مردم ايران و افغانستان، نهضت اسلامى افغانستان اعم از شيعه و سنى تحت تأثير شديد، نهضت اسلامى ايران به رهبرى‌

[1] - جنبشهاى آزاديبخش، حسين هدى و عليرضا بهشتى، ص 27-30.