درس بيست و دوم: روابط خارجى جمهورى اسلامى با آمريكا

با پيروزى انقلاب عظيم و پرشكوه ايران در 22 بهمن 1357 ه. ش و به دنبال سياستهاى داخلى، تحول عظيمى در روابط خارجى ايران به وجود آمد كه رويدادهاى تلخ و شيرين زيادى را به همراه داشت. يكى از تحولات مهم، روابط خارجى ايران با كشور امپرياليست آمريكا بود. اين تحول شگرف، بيش از هر چيز از سياست «نه شرقى و نه غربى» به عنوان يك اصل استراتژيك و پايدار ناشى مى‌شود. اين اصل اساسى كه از شريعت نبوى الهام گرفته، از ويژگيهاى بى نظير و روح حاكم بر ديپلماسى جمهورى اسلامى ايران محسوب مى‌شود و سمبل استقلال سياست خارجى است كه در تاريخ گذشته ديپلماسى ايران، نظيرى براى آن نمى توان پيدا كرد.

روابط ايران و آمريكا در آستانه انقلاب‌

در آستانه ظهور انقلاب پرشكوه اسلامى ايران به رهبرى امام راحل (ره)، اوضاع نابسامانى بر روابط خارجى كشور حكمفرما بود. ايران به عنوان يكى از ستونهاى اصلى سياست خاورميانه اى آمريكا در خليج فارس، درياى عمان و بخشى از اقيانوس هند به ايفاى نقش ژاندارمى منطقه در جهت سياستهاى غرب مى پرداخت و از منافع نامشروع بلوك غرب و بويژه آمريكاى جهانخوار پاسدارى مى‌كرد. وقوع انقلاب و استقرار حكومت اسلامى در ايران سبب فروريختن يكى از اصلى ترين پايه هاى دكترين‌