اين حادثه بود كه به تبيين برخى از آنها مى‌پردازيم.

الف- اقدامات اقتصادى و سياسى آمريكا عليه ايران.

در هجدهم آبان ماه 1358 ه. ش، آمريكا پيش نويس قطعنامه اى را تهيه و به شوراى امنيت سازمان ملل متحد ارائه كردكه به موجب آن تحريمهاى سياسى و اقتصادى شديدى عليه ايران به اجرا گذاشته مى‌شد. اين پيش نويس چند روز بعد در جلسه شوراى امنيت مطرح و ردّ شد. اما از فرداى آن روز برخى ازدولتهاى اروپايى به سركردگى آمريكا همان پيش نويس تصويب نشده را به اجرا گذاردند. در همين راستا به دستور كارتر رئيس جمهور وقت آمريكا كليه داراييهاى ايران در آمريكا و نيز بانكهاى اين كشور در اروپا مسدود گرديد. بدين صورت، محاصره شديد اقتصادى عليه نظام نوپاى جمهورى اسلامى ايران به اجرا گذاشته شد. [1] هم اكنون نيز تحريم تكنولوژى، دانش فنى و اقتصادى ايران يكى از محورهاى عمده ديپلماسى و سياست خارجى امريكا عليه ايران اسلامى است.

تقويت جبهه ضد انقلاب در مقابل ايران از قبيل تحريك گروههاى تروريستى نظير منافقين و حمايتهاى مادى و تبليغاتى و سياسى از آنها تحريك قوم گرايى و دامن زدن به تمايلات تجزيه طلبانه نيز يكى ديگر از محورهاى سياست خارجى امپرياليسم آمريكا عليه ايران بود. نقش پنهان و آشكار آمريكا در غائله كردستان، نظير حركت ضدانقلاب در سنندج، قتل عام بانه، آشوبهاى مهاباد، واقعه خونين نقده و يا غائله تركمن صحرا، گنبد كاووس و غيره كاملًا مشهود بود، بطورى كه بدون دخالتها و كمكهاى اطلاعاتى، تسليحاتى و سازماندهيهاى آمريكا، ضدانقلاب قادر به ادامه حيات و انجام جنايات تكان دهنده با اين ابعاد گسترده نبود. [2]

ب- اقدامهاى نظامى‌

آمريكا به موازات بهره گيرى از اهرمهاى اقتصادى و سياسى جهت اعمال فشار بر جمهورى اسلامى ايران به راههاى نظامى نيز متوسل شد. به عنوان مثال، اين كشور از

[1] - غائله چهاردهم اسفند، ص 221.

[2] - رابطه سياه، مرورى بر روابط ايران و آمريكا، ص 92.