بدين ترتيب يكى از عوامل مهم بحران دو كشور مرتفع گرديد و بهبود نسبى در مناسبات سياسى و اقتصادى دو كشور پديد آمد. همچنين پايان جنگ تحميلى عراق عليه ايران‌باعث حذف دومين عامل سردى روابط ايران و ژاپن گرديد و مرحله جديدى از سير صعودى دوران بهبود روابط دو كشور شكل گرفت.

عامل ديگرى كه در چند سال اخير باعث نزديكى بيشتر دو كشور به همديگر شد، عدم شركت ژاپن در تحريم اقتصادى آمريكا عليه ايران در سال 1374 ه. ش و همچنين عدم شركت ژاپن در تشديد تحريمهاى اقتصادى امريكا عليه ايران در سال 1375 ه.

ش و مخالفت با قانون «داماتو» كلينتون و مجلس نمايندگان آمريكا مبنى بر تحريم شركتهاى سرمايه گذار نفتى در ايران بوده است. ژاپن با هر سه مورد فوق بشدت مخالفت كرد و اين مسأله باعث شد كه پيوندهاى ديرينه دو كشور تقويت گردد.

5- شوروى (سابق)

هر چند نظام جمهورى اسلامى با شعار «نه شرقى، نه غربى، جمهورى اسلامى» به پيروزى رسيد، اما اين به معناى آن نبود كه ايران با شوروى سابق نيز همانند آمريكاى جنايتكار برخورد يكسان داشته باشد. در واقع، به علت ماهيت ضدامپرياليستى انقلاب اسلامى ايران، زمينه لازم براى ايجاد روابط صميمى و نزديك دو كشور فوق وجود داشت. اما حوادث واتفاقات بعد از پيروزى انقلاب اسلامى در منطقه و دو كشور مانع چنين روابطى شد كه در اين قسمت بطور اجمال به آنها اشاره خواهد شد.

يكى از مهمترين عواملى كه باعث سردى روابط جمهورى اسلامى ايران و شوروى سابق شد، هجوم همه جانبه آن كشور به مردم مسلمان افغانستان بود. ايران بطور صريح و قاطع با اين عمل شوروى سابق به مخالفت برخاست و بازيهاى المپيك 1980 م مسكو را تحريم نمود و به كليه قطعنامه هايى كه در سازمان ملل و كنفرانس اسلامى دال بر محكوميت آن كشور صادر مى‌شد، رأى مثبت داد.

علاوه بر مسأله افغانستان، كشف توطئه حزب توده و دستگيرى و زندانى شدن رهبران آن در سال 1361 ه. ش حمايت همه جانبه سياسى و تسليحاتى از رژيم‌