انگلستان بخواهد. امّا قبل از سفر «آجودان باشى» به لندن، «مك نايل» از موضوع اطلاع پيدا كرده و تهران را ترك كرد.

وى قصد داشت دولت متبوع خود را وادار سازد كه سفير ايران رابه حضور نپذيرد. به همين دليل مقالاتى عليه ايران در مطبوعات لندن انتشار داد تا افكار عمومى كشورش را بر ضد ايران آماده كند. [1]

«آجودان‌باشى» مأموريت داشت در سر راه خود با رؤساى كشورهاى عثمانى، اتريش و فرانسه ملاقات كرده، مقاصد و حقّانيت ايران را در محاصره هرات به اطلاع آنها برساند و از آنها تقاضاى ميانجيگرى بين ايران و انگلستان كند. با همه اين تلاشها سرانجام وى به لندن رسيد، ولى مورد استقبال و پذيرايى رسمى آن دولت قرار نگرفت و فقط ملاقاتى بين او و «لرد پالمرستون» وزير خارجه انگلستان صورت گرفت. پالمرستون تأييد كرد كه تمام اقدامهاى «مك نايل» به دستور دولت انگلستان صورت گرفته و به همين دليل درخواست تعويض او بى مورد است و در نتيجه مسافرت آجودان باشى با شكست روبه رو شد. [2]

روابط مجدّد ايران با فرانسه و نتيجه آن‌

در سال 1188 ه ش/ 1809 م پس از خروج گاردان از ايران، روابط خارجى ايران و فرانسه به حالت تعليق درآمد كه با شكست كامل ناپلئون در جنگ «واترلو» اين رابطه بطور كلى قطع شد. اين حالت به مدّت سى سال ادامه داشت. پس از شكست مأموريت «آجودان باشى» در لندن، وى در هنگام بازگشت از آنجا به پاريس رفته، خواستار برقرارى مجدّد روابط ايران و فرانسه و اعزام مستشار نظامى براى ارتش ايران شد.

در اين زمان كه رابطه فرانسه و انگلستان بر سر مسائل مصر و عثمانى تيره شده بود، اين كشور بى‌ميل نبود كه نفوذ مجدّدى را در ايران به دست آورد. به همين دليل به درخواست ايران پاسخ مثبت داده، و درسال 1219 ه ش/ 1840 م، «كُنت دوسرسى» را به‌

[1] - تاريخ تحولات سياسى و روابط خارجى ايران، ج 1، ص 267.

[2] - روابط ايران با دول خارجى در دوران قاجاريه، ص 110؛ تاريخ تحولات سياسى و روابط خارجى ايران، ج 1، ص 269-268.