مدينه و مبيّن اعتقادات اسلامى مردم ايران بود. از آنجا كه رژيم پى به ماهيّت اسلامى مبارزات مردم ايران برده بود، سعى داشت كه مظاهر تمدن اسلامى جامعه را از بين ببرد.

به همين سبب در 1354 ه. ش مجلسين در يك نشست مشترك تصميم به تغيير تاريخ هجرى شمسى به تاريخ شاهنشاهى گرفتند. سخنان شاه چه قبل و چه بعد از تصويب تغيير تاريخ، حاكى از تصميم شاه مبنى بر اسلام زدايى بود. وى در مراسم پنجاهمين سال سلطنت كه بعد از تصويب مذكور انجام گرفت، گفت:

(من اعلام مى كنم كه ما، سلسله‌پهلوى، به چيزى جز ايران عشق نمى‌ورزيم و براى چيزى جز حرمت ايرانيان تعصب نداريم، و وظيفه‌اى جز خدمت به كشور و ملّت خود نمى‌شناسيم. [1]

رژيم با اين اقدام سعى داشت، تاريخ ايران را با نظام شاهنشاهى به منزله واحدى تفكيك ناپذير جلوه دهد و اسلام را با فرهنگ اصيل ايرانى، بيگانه وانمود كند. وقايع بعدى نه تنها نشان دهنده‌عدم موفقيت رژيم در القاى اين طرز تفكر بود، بلكه زمينه ذهنى لازم جهت سرنگونى رژيم ضد اسلامى حاكم را بيش از پيش فراهم ساخت. پس از ايجاد اين تغيير، استفاده از تاريخ هجرى غيرقانونى و همگان موظف شدند، در نوشته‌هاى خود از تاريخ شاهنشاهى استفاده كنند. ولى پس از اوج گيرى مبارزات مردمى و روى كار آمدن كابينه شريف امامى در 1357 ه. ش وى كه از خشم مردم در اين‌مورد آگاه بود، مصوّبه مذكور را ملغى اعلام كرد. بلافاصله پس از آن، حضرت امام (ره) طى اعلاميه‌اى ضمن دعوت مردم به ادامه اعتراضها، اين اقدام رژيم را نيرنگى بيش ندانست زيرا مصوّبه مجلسين هيچ‌گاه با اظهارات افرادى مانند شاه يا رئيس كابينه ملغى نمى‌شد. [2]

[1] شکست شاهانه، ماروِین زونِیس، ترجمة عباس مخبر، ص 151.

[2] حماسه‌هاِی اسلامِی ملت به رهبرِی امام خمِینِی، ولِی الله فوزِی، ص 60 ـ 61.