به رغم تدابير شديد امنيتى، مردم به شيوه‌هاى گوناگون از جمله مخالفتهاى آشكار و پنهان، اعلاميه پراكنى، شعار نويسى، شعر سرايى و برخورد قهر آميز، مخالفت خود را اعلام داشتند.

ب- جشن تاجگذارى‌

اين جشن در 1346 ه. ش. به مدت يك ماه از بيستم مهرماه تا بيستم آبان ماه برگزار شد. در حالى كه فقر و فلاكت در نقاط مختلف ايران بيداد مى‌كرد، اين جشن با هزينه بسيار سرسام آور برگزار شد. تنها قيمت دو تاج ساخته شده توسط جواهرسازان معروف فرانسوى براى شاه و شهبانو، ميليونها دُلار تخمين زده مى‌شد. در همان روزها گزارشى در اين زمينه در روزنامه كيهان بدين شرح آمده بود:

«... تاجى كه عليا حضرت فرح در روز جشن تاجگذارى بر سر خواهند گذاشت، تقريباً دو كيلو وزن دارد و جواهرات آن در ميان طلا و طلاى سفيد كارگذاشته شده است، قيمت اين تاج را به هيچ وجه نمى‌توان تخمين زد و يا حساب كرد. اين تاج ميليونها دلار ارزش دارد ....» [1]

در همين زمان به خاطر جلوگيرى از او جگيرى اعتراضهاى مردم، عده‌اى از عُلما و مبارزين دستگير شدند. در بسيارى از نققاط ايران به بهانه تأمين هزينه جشن مذكور اقدام به اخاذى از مردم كردند. نه تنها اين جشن مشكلى از مشكلات رژيم راحل نكرد، بلكه بر خشم عمومى موجود افزود. حضرت امام (ره) به همين مناسبت اعلاميه شديد اللحنى صادر كرد كه پخش اين اعلاميه و اعلاميه ديگرى كه از طرف حوزه علميه به همين مناسبت صادر شده بود باعث دستگيرى دهها نفر از طلاب و علما شد كه يا به تبعيدگاهها فرستاده شدند و يا تحت شكنجه‌هاى وحشيانه قرار گرفتند. از جمله دستگير شدگان عبارت بودند از: آقايان هاشمى رفسنجانى، ربانى شيرازى، مهدى كروبى و محمد على شرعى. [2]

اين در حالى بود كه رژيم ادعا داشت، به اين مناسبت عده‌اى از زندانيان را آزاد كرده است و توانسته پس از 26 سال سلطنت بر اهريمن جهل، فقر و نا امنى غلبه كند. ولى‌

[1] نهضت امام خمِینِی، روحانِی، ج 2، ص 285.

[2] همان، ص 292.