هيچ كس نبود كه اين ادعاهاى رژيم را باور كند.

ج- جشنهاى فرهنگ و هنر

يكى از برنامه‌هاى رژيم، رواج فساد و فحشا و مسخ فرهنگى مردم ايران، بويژه جوانان بود تا ديگر نتوانند قدم در راه مبارزه با رژيم بگذارند. جشن فرهنگ و هنر شيراز كه با اين هدف برگزار شد، از مبتذل‌ترين آهنگها، زننده‌ترين هنر پيشگان غربى استفاده شد. اوج ابتذال فرهنگى در جشن به اصطلاح فرهنگ و هنر شيراز در 1356 به وقوع پيوست. در اين سال در جلوى چشمان هزاران نفر از زائران حضرت شاهچراغ (ع) و مردم مسلمان اين شهر طى يك نمايش، آميزش جنسى مرد و زن را به صورت شرم آورى انجام دادند كه بيش از پيش بر خشم و انزجار مردم از رژيم شاه افزود. [1]

از جمله جشنهاى ديگرى كه در اين دوره، رژيم برگزار كرد، عبارت بودند از:

جشنهاى بيست و پنجمين سال سلطنت محمد رضا در 1345، جشن يكمين سالگرد جشنهاى 2500 ساله شاهنشاهى در 1351 ه. ش، جشن نخستين دهه انقلاب سفيد شاه و ملت در 1351 ه. ش. و جشن پنجاهمين سال سلطنت پهلوى در 1355 ه. ش.

البته نبايد فراموش كرد كه علاوه بر موارد فوق، دهها جشن كه به مناسبتهاى گوناگون ديگر مانند سالروزهاى تولّدِ خاندان پهلوى، اقدامات محمد رضا پهلوى و ... در هر سال به صورتهاى گوناگون برگزار مى‌شد.

سازمانها و گروههاى مخالف در دوران اختناق‌

اختناق حاكم و عدم وجود راههاى مسالمت آميز براى رسيدن به هدفهاى سياسى، يكى از مهمترين دلايل تشكيل گروهها با خط مشى مسلحانه بعد از كودتاى 28 مرداد بود. هركدام از اين گروهها با توجّه به شيوه و ميزان عملكرد خود تأثيراتى در تحوّلات تاريخ سياسى- اجتماعى نوين كشور بر جاى گذاشته‌اند؛ به همين سبب مطالعه و تحقيق پيرامون آنها نيز از اهميت برخوردار است. با توجه به احساس خطرى كه رژيم از

[1] از سِید ضِیاء تا بازرگان، ناصر نجمِی، ج 2، ص 632.