عملكرد اين گروهها مى‌كرد، سعى بر اين داشت كه به شيوه‌هاى گوناگون آنها را سركوب كند. در اين قسمت به طور مختصر به تشكيلات، هدفها و عملكرد بعضى از اين گروهها پرداخته خواهد شد.

الف- جمعيت مؤتلفه اسلامى‌

قيام پانزده خرداد، ضرورت يك تشكيلات منسجم را بيش از پيش بر همگان نمايان ساخت. به همين دليل پايه‌هاى اوّليه جمعيّت يا هيأتهاى مؤتلفه اسلامى بعد از آزادى حضرت امام (ره) از زندان بنا نهاده شد. در اين زمان گروههاى متعددى بدون اينكه از وجود همديگر اطلاع داشته باشند، وظيفه رساندن پيامهاى حضرت امام (ره) به مردم و علماى ديگر شهرستانها را به عهده داشتند. با آشنايى اين گروهها با همديگر توسط حضرت امام (ره)، جمعيّت مؤتلفه اسلامى پا به عرصه وجود گذاشت. مأموريت اين جمعيت، پرداختن به امور فرهنگى و تنوير افكار عمومى بود. اين گروه داراى يك كميته مركزى و يك شوراى روحانيت بود. وظيفه كميته مركزى بررسى مسائل، مشكلات و ارائه نظريات و نيازهاى خود به شوراى روحانيت بود. بعضى از اعضاى اين كميته عبارت بودند از: حجت الاسلام محمد جواد با هنر، مهدى عراقى، سيد على اندرزگو، صادق امانى، صفار هرندى، محمد بخارايى، مرتضى نيك نژاد، هاشم امانى و حبيب اللَّه عسگر اولادى. شوراى روحانيت كه به عنوان تصميم گيرنده اصلى عمل مى‌كرد، نقش رهبرى جمعيت را داشت. بعضى از اعضاى اين شورا عبارت بودند از: شهيدان مطهرى و بهشتى و آقايان انوارى و مولايى. [1]

حضرت امام (ره) با هردو قسمت رابطه مستقيم داشت. وجود اين تشكيلات باعث شده بود كه ظرف كمترين مدّت پيامهاى امام (ره) به اقصا نقاط كشور برسد. پس از تبعيد ايشان به تركيه، شاخه نظامى به اين جمعيت اضافه شد كه ترور بسيارى از سردمداران رژيم را در برنامه كار خود قرار داد. از جمله ترور «حسنعلى منصور»، نخست وزير وقت و عامل انعقاد رژيم كاپيتولاسيون و تبعيد حضرت امام (ره)، بود به دست يكى از اعضاى‌

[1] هِیأتهاِی مؤتلفه اسلامِی، اسدالله بادام چِیان و علِی بناِیِی، ص 204 ـ 205.