كامل به راهپيمايى باشكوهى دست زدند. [1] بعضى از شعارهاى مردم در اين روز عبارت بودند از: «نهضت ما حسينى است، رهبر ما خمينى است»، «تا مرگ شاه خائن نهضت ادامه دارد». «زندانى سياسى آزاد بايد گردد، جمهورى اسلامى ايجاد بايد گردد.»

هر چند اين مراسم در بعضى از شهرها به خاك و خون كشيده شد، ولى در تهران بدون درگيرى به پايان رسيد. تظاهرات اين روز به عنوان نقطه عطفى در مبارزات مردم عليه رژيم محسوب شد و بعضى از خبرگزاريها به تفصيل به مخابره آن پرداختند.

حضرت امام خمينى در اعلاميه‌اى كه به مناسبت عيد سعيد فطر صادر كرد، ضمن ارائه رهنمودهاى لازم به مردم از ارتشيان كه در اين مراسم به روى مردم آتش نگشودند، تشكر كرد و از آنها خواست كه دست از حمايت رژيم برداشته، به مردم بپيوندند. [2]

ب- كشتار هفده شهريور:

تظاهرات هر روزه در شهرهاى گوناگون ايران از جمله تهران با شدت هر چه تمامتر ادامه يافت. از جمله در تهران، مردم هرروز در خيابانهاى مختلف بويژه درميدان ژاله (شهدا) تجمع كرده به شعارهاى اسلامى و ضد رژيم ادامه مى‌دادند. تظاهرات در شانزده شهريور در اين محل و ساير شهرها از شدت بيشترى برخوردار بود؛ بطورى كه شاه در مصاحبه‌اى با خبرنگار «نيوزويك» از روز شانزده شهريور به عنوان روز سختى كه سقوطش خيلى نزديك بود، ياد مى كند.

وى معتقد بود كه در اين روز مردم هر چيزى را كه اراده مى‌كردند، حتى سقوط كامل رژيم را به دست مى‌آوردند. [3]

به همين جهت ساعت شش صبح روز (جمعه) در شهرهاى تهران، قم، كرج، تبريز، قزوين، آبادان، شيراز، جهرم و كازرون، اعلام حكومت نظامى شد. مردم تهران مانند روزهاى قبل در ميدان ژاله تجمع كرده، با آرامش كامل مشغول شعار دادن بودند كه‌

[1] اِیران ابرقدرت قرن، ِیوسف مازندِی، به کوشش عبدالرضا هوشنگ مهدوِی، ص 611.

[2] حماسه‌هاِی اسلامِی ملت به رهبرِی امام خمِینِی، فوز، ص 386.

[3] همان، ص 65.