درباره مورد اول اينكه ايران از ذخاير و معادن استراتژيكى متنوعى همچون مس، آهن، ذغال، سنگ، گاز و ... برخوردار است. مهمتر آنكه ايران از ذخاير نفتى فراوانى برخوردار مى‌باشد. تا جايى كه در رديف دومين كشور توليد كننده اوپك قرار گرفته است. هر چند كه كشورهاى قدرتمند تلاشهاى فراوانى براى پيدا كردن جايگزين مناسبى براى نفت داشته اند ولى طى ساليان گذشته نه تنها از واردات نفت آنها كاهش نيافته بلكه به مقدار مشابهى بر واردات اين كالاى استراتژيك آنها افزوده شده است. پيش بينى كارشناسان حاكى از سير صعودى واردات نفتى كشورهاى صنعتى در آينده مى‌باشد.

قبل از پيروزى انقلاب اسلامى، آمريكا روزانه حدود 900000 بشكه نفت از ايران خريدارى ميكرد.»

بدين صورت اين كشور به عنوان يكى از بزرگترين خريداران نفت ايران مطرح بود. بنابراين بديهى بود كه قدرت استكبارى آمريكا حاضر به مورد تهديد قرار گرفتن و يا قطع احتمالى اين شاهرگ حياتى خود در ايران نباشد. در همين راستا سعى در ايجاد تسلط روزافزون خود بر اين كشور داشت.

درباره موقعيّت استراتژيكى بايد به سه نكته اشاره كرد. اول اينكه حدود 70% از ذخاير كشف شده نفت دنيا در خليج فارس قرار گرفته است. بنابراين هر كشورى كه بتواند بر اين ذخاير تسلط داشته باشد با توجه به اهميت استراتژيك اين كالا، در ترسيم تحولات جهانى، نقش مهمى ايفا خواهد كرد. اين اهرم قدرت با تسلط ايران بر تنگه هرمز به طور بالقوّه در اختيار ايران است. به همين سبب آمريكا چه قبل و چه بعد از پيروزى انقلاب اسلامى همواره در صدد تسلط كامل سياسى اقتصادى بر ايران داشته است تا اين اهرم قدرت را در اختيار گيرد. دوم اينكه ايران بر سر راه سه قاره مهم جهان يعنى اروپا، آسيا و آفريقا قرار گرفته است كه از جهت اقتصادى از اهميّت ويژه‌اى برخوردار مى‌باشد. سوم مرز 2000 كيلومترى ايران با شوروى سابق كه بويژه در دوران جنگ سرد براى محاصره مرزهاى شوروى و جلوگيرى از نفوذ و گسترش كمونيزم از اهميت ويژه‌اى برخوردار بود.

[1] ماهِیت و عملکرد امپرِیالِیسم آمرِیکا در اِیران، محمد ـ ت، ص 6.