درباره مورد سومّ اينكه ايران با جمعيت 35 ميليونى قبل از انقلاب و 60 ميليونى كنونى همواره به عنوان يكى از بازارهاى مهم جذب كالا، سرمايه و خدمات آمريكايى مطرح بوده است تا جايى كه از دست دادن اين بازار وسيع بعد از پيروزى انقلاب اسلامى توانسته است ضربات اقتصادى بزرگى بر اين كشور وارد كند. شرط لازم براى در اختيار داشتن بازار، حاكميت سياسى بر ايران بود كه در زمان محمّد رضا پهلوى به شيوه‌هاى گوناگون حاكميت سياسى كشور را در اختيار گرفته بود. از جمله آنها كودتاى 28 مرداد بود كه توسط سازمان سيا صورت گرفت. بعد از پيروزى انقلاب اسلامى هر چند شگردهاى گوناگونى را در اين راستا به كار برده ولى تا كنون موفق به كسب نتيجه نشده است.

آنچه بر اهميت و ضرورت تسلط آمريكا بر ايران افزوده است حاكميت تعاليم حيات بخش اسلام ناب محمدى (ص) بعد از انقلاب اسلامى است. زيرا با صدور اين تعاليم به كشورهاى ديگر منافع استكبارى آمريكا دچار مخاطره جدّى خواهد شد.

موضع آمريكا در قبال قيام مردم عليه شاه‌

در طول اوج گيرى مبارزات مردم عليه شاه، كارتر به شيوه هاى گوناگون از جمله مسافرت به ايران، پيامهاى تلفنى، ارسال نماينده و ... حمايت همه جانبه خود را به شاه ابلاغ كرد و همواره دست او را براى انجام هر جنايتى در جهت تثبيت حاكميت خودباز مى‌گذاشت. كارتر در سفر خود كه دى ماه 1356 صورت گرفت از ايران به عنوان «جزيره ثبات» در پرآشوب ترين نقطه جهان ياد كرد. وى در ادامه از ايران به عنوان نزديكترين دوست آمريكا در جهان براى برنامه ريزيهاى نظامى مشترك ياد كرد. [1] شاه كه از پشتيبانى همه جانبه كارتر دلگرم شده بود اقدام به انتشار مقاله توهين آميز در روزنامه اطلاعات كرد كه منجر به قيام خونين نوزده دى قم و چهلم هاى پى در پى شد.

كارتر در پى شعله ور شدن خشم مردم مسلمان در چند نوبت به طرق مختلف از جمله‌

[1] از سِید ضِیاء تا بختِیار، مسعود بهنود، ص 735.