كه لُد را مى‌شكافت و در يافا به دريا منتهى مى‌گرديد محدود شد؛ به اضافه ناصره و غرب الجليل شامل دژ مونتفورت و تبنين و مناطق مسلمان‌نشين پيرامون صيدا تا منطقه معبد شامل قبة الصخره و مسجدالاقصى در دست مسلمانان باقى ماند و آنان حق داشتند كه آزادانه در آنجا رفت و آمد كنند و به عبادت بپردازند. با آزادى اسيران طرفين پيمان به انجام رسيد و مدت آن ده سال به تقويم مسيحى و ده سال و پنج ماه به تاريخ هجرى تعيين گرديد.

اما هيچ معاهده‌اى همانند اين معاهده بلافاصله مورد مخالفت و مقاومت قرار نگرفت.

چرا كه جهان اسلام به جنبش درآمد. در دمشق داود كه مخالف برادرانش، كامل و معظم بود، به خاطر خيانتى كه به اسلام شده عزاى عمومى اعلام كرد. حتى علماى خود كامل اعلام كردند كه وى نسبت به اسلام اهانت كرده است. [1]

اما مسيحيان از اينكه نتوانسته بودند بيت‌المقدس را به زور بازپس گيرند و اينكه مسلمانان موفق به حفظ مكانهاى مقدس شده بودند اندوهناك و رنجيده خاطر بودند. به ويژه آنكه كارشناسان نظامى اعتقاد داشتند «تا هنگامى كه ناحيه ماوراى رود اردن به بيت‌المقدس ضميمه نشود نگهدارى آن براى مسيحيان غير ممكن است. چگونه بيت‌المقدس مى‌تواند زير فرمان صليبيها باشد و تنها از طريق يك باريكه زمينى به ساحل متصل گردد؟». [2]

به اين ترتيب وقتى فردريك به بيت‌المقدس آمد تا جشن پيروزى برپا كند. شهر را خالى از سكنه يافت، چرا كه مسلمانان آن را ترك گفته بودند و جز براى اداى عبادات واجب در آنجا آمد و شدى نداشتند. مسيحيان بومى نيز از شهر بسيار فاصله گرفته و اعلام كرده بودند كه بازگشت لاتينها هيچ خيرى را براى آنان به همراه نخواهد داشت. فردريك كليساى قيامت را زيارت كرد (يك شنبه 18 مارس سال 1229 م)؛ در حالى كه تنها نگهبانانش در كليسا حضور داشتند. پس از آن بيت‌المقدس (مسجداقصى) را زيارت كرد. [3]

[1] . ابن كثير (الكامل فى التاريخ، 378/9) در اين باره مى‌نويسد: «در سال 626، فرنگيان بيت‌المقدس را تصرف كردند و مسلمانان اين كار را مهم و بزرگ شمردند و از اين بابت احساس توهين و درد و رنجى وصف‌ناپذير مى‌كردند. خداوند با منت و كرم خويش بازگشت آن را به مسلمانان ممكن گرداناد».

[2] . تاريخ الحروب الصليبيه رنسيمان، 332/3-333.

[3] . در تاريخ الحروب الصليبيه (335/3) در توصيف اين زيارت آمده است: «در حالى كه فردريك سرگرم طواف قبة الصخره بود چشمش به نوشتۀ صلاح‌الدين بر كتيبۀ پيرامون گنبد افتاد كه پاكسازى بنا از وجود كافران را به ثبت رسانده بود. امپراتور با تبسم پرسيد: «مشرك چه كسى مى‌تواند باشد؟». وقتى كه از پنجره‌هاى مشبك دريچه‌ها پرسيد، به او گفته شد كه اين كار براى راندن گنجشكها است. فردريك از اصطلاح معمول مسلمانان عليه مسيحيان استفاده كرد و گفت: «واينك خداوند خوكها را نزد شما فرستاده است». جالب اينكه شمارى از مسلمانان از جمله معلم فلسفۀ وى كه عرب اهل سيسيل بود نيز در آنجا حضور داشتند. مسلمانان امپراتور را جالب توجه ديدند، ولى او را زياد نپسنديدند سيماى وى دلشان را زد. به عقيدۀ ايشان فردريك، با آن چهرۀ سرخ‌گون و ديدگان نزديك بين، در بازار برده‌فروشان حتى به دويست درهم نمى‌ارزيد.