فرماندهان اسلامى كه ابزارهاى نظامى را مطابق مقررات ويژه‌اى براى رسيدن به هدف جايز مى‌شمردند، با فرماندهان فرنگى كه براى رسيدن به هدف از هر وسيله‌اى استفاده مى‌كردند و تمايل داشتند كمترين ميزان تلفات انسانى را متحمل شوند، آشكار مى‌گردد.

6. روند اوضاع تفاوت ميان روحيه معنوى مسلمانان مجاهد راه خدا و صليبيهاى مدافع قدس را آشكار مى‌سازد.

صليبيها در شرايطى بر قدس پيروز شدند كه مدافعان مسلمان در موضع ضعف بودند و نيرو و امكانات دشمن برتر بود. بازپس‌گيرى بيت‌المقدس نيز در شرايطى انجام شد كه صليبيها از برترى كامل نيروى انسانى برخوردار بودند- هر چند كه منابع صليبى به طور مبالغه‌آميزى عنوان مى‌كنند كه نيرو و امكانات مدافعان بسيار اندك بوده است و آنان ضعيف بوده‌اند- اهميت روحيه معنوى براى ادامه نبرد و كندن نقب و اعلام آمادگى براى ادامه نبرد، در آنجا خود را نشان مى‌دهد كه مسلمانان اعلام آمادگى كردند كه قدس را به هر قيمتى آزاد خواهند كرد. اهميت استراتژى حمله غير مستقيم نيز در اينجا خودنمايى مى‌كند.

اين استراتژى صليبيها را، با وجود در اختيار داشتن نيروى جنگى فراوان، وادار به تسليم كرد.

7. سازماندهى خوب

ادارى نيروهاى مسلمان، اداره خوب جنگ، بسيج نيرو و امكانات ضرورى (مثل تأمين قلعه كوچك، برج، ادوات حفارى و امكانات مهندسى) و به كارگيرى آنها با كارآمدى عالى؛ كه نشان برخوردارى مسلمانان از آموزش عالى مى‌باشد. نيز مسلمانان از انضباط كامل برخوردار بودند و اوامر فرماندهان را- چه در طول عمليات و يا هنگام ورود به شهر- با دقت اجرا كردند. گرچه از برخى فرماندهان خطاهايى سر زد، اما صلاح‌الدين هر گونه مخالفتى را كه خبر مى‌يافت سركوب مى‌كرد.

ارزيابى تمام دستاوردهاى آزادسازى قدس از جنبه نظامى بسيار دشوار است، چرا كه جنبه دينى (معنوى) اين پيروزى بر هر جنبه ديگرى برترى دارد.