بسيج كرد و ارتش حدود صد هزار نفرى خويش را به سوى سرزمين مجارها به حركت درآورد تا به سواحل دانوب رسيد.

فرماندهان جنگ صليبى سرگرم كشيدن نقشه‌هاى جنگ شدند. سيگسموند پيشنهاد كرد كه نقشه دفاعى اين گونه طراحى گردد كه به نيروهاى بايزيد اجازه داده شود تا در مجارستان پيشروى كنند و آنگاه مواضع از پيش تعيين شده مورد حمله قرار گيرد. اما دوستان وى با توجه به در اختيار داشتن نيرويى برتر و شور جنگى بيشتر پيشنهاد تدارك حمله‌اى بزرگ را مطرح كردند. اعتقاد آنان بر اين بود كه مى‌توانند بر تركها پيروز شوند و ارتشهاى مسيحى پيروزمندانه وارد آناطولى گشته و تا سوريه و خود شهر قدس پيش روند. قدرت ارتش صليبى به اندازه‌اى بود كه سيگسموند را نيز به حمله متقاعد ساخت.

نيروهاى صليبى در آغاز ماه آگوست در امتداد ساحل چپ دانوب به حركت درآمدند تا به اورسوفا- نزديك باب حديدى- رسيدند و از آنجا به ساحل ديگر عبور كردند. انتقال ارتش از رودخانه با قايقها هشت روز به طول انجاميد. نيروها ساحل جنوبى را تا شهر فيدين ادامه دادند.

حاكم فيدين اميرى بلغارى به نام يوحنا سراخيمير، از اتباع سلطان بايزيد بود. بايزيد يك پادگان ترك را نيز تحت تصرف وى قرار داده بود. چون مسيحيان به شهر نزديك شدند، يوحنا سراخيمير به آنان پيوست و دروازه‌هاى شهر را به روى آنان گشود. در كشتار عظيمى كه به راه افتاد پادگان ترك به طور كامل نابود گشت.

ديگر شهر واقع بر ساحل رودخانه «راهوفا»، دژ استوارى بود كه يك كانال و دو بارو آن را احاطه كرده بود و پادگان ترك نيرومندى نيز در آن حضور داشت. مهاجمان نيرومند و شجاع فرانسوى به فرماندهى فيليپ ارنو «كنت ايه» و يوحنا لومينگر مشهور به «مارشال بوسيكوه» بلافاصله حمله را آغاز كردند. اما چنانچه سيگسموند نيروهاى مجار را وارد ميدان نمى‌كرد همه اينان در معرض نابودى قرار مى‌گرفتند. پادگان شهر توان مقاومت طولانى مدت در مقابل فشار كل ارتش مسيحى را نداشت. در نتيجه بر اثر هجوم دشمن همه ساكنان شهر كه بيشتر آنان را مسيحيان بلغارى تشكيل مى‌دادند در معرض كشتار قرار گرفتند. مهاجمان تنها