نقش سياسى- اجتماعى زنان در آينده‌

دستاوردهاى انقلاب اسلامى و جمهورى اسلامى ايران براى زنان كم نظير است.

مثلًا، آمارها در سال 1375 نشان مى‌داد شمار زنان داراى مدرك فوق ديپلم، ليسانس، فوق ليسانس و دكتراى تخصصى و حرفه‌اى نسبت به قبل از انقلاب، به ترتيب 7، 9، 5/ 8 و 5/ 6 برابر افزايش يافت. همچنين مشابه اين وضعيت در ديگر عرصه‌هاى مربوط به زنان پديد آمد، ولى هنوز مشكلاتى در پيش روى زنان است. مشكلاتى كه زنان را از نيل به جايگاه و مقام در خور شأن يك زن مسلمان باز مى‌دارد. به اين دليل، برنامه‌ريزان و كارگزاران در سال‌هاى اخير كوشش‌هاى فراوانى به عمل آورده تا با تصويب و اجراى قوانين و يا با تأكيد بر اجراى برخى از قوانين اجرا نشده، موقعيت زنان را ارتقاء بخشند.

قانون اساسى‌

قانون اساسى كه اصول آن براى اداره دراز مدت كشور طراحى شده، همواره ظرفيت لازم براى استخراج و استنباط قوانين اجرايى را داراست. اين ظرفيت، اصولى را نيز كه براى بهبود وضعيت يا ارتقاى مشاركت سياسى- اجتماعى‌