دوره معاصر: اين دوره كه در ايران، مصادف با شروع سلطنت آغامحمدخان قاجار است، تا زمان فعلى ادامه دارد. [1]

تقسيم دوره‌هاى تاريخ به آنچه برشمرده‌ايم، خاتمه نمى‌يابد. مثلًا تاريخ ايران رابه دوره قبل و بعد از اسلام هم تفكيك كرده‌اند. در دوره اسلامى ايران، تأسيس خلافت بنى‌عباس (132 شمسى و 753 ميلادى)، اسلام آوردن ترك‌هاى سلجوقى (349 شمسى و 970 ميلادى)، حمله مغول‌ها به ايران (599 شمسى و 1220 ميلادى)، برپايى سلطنت صفويه (881 شمسى و 1502 ميلادى)، بخشى از حوادث مهم آن به شمار مى‌رود، [2] و البته از بين دوره‌هاى فوق، تنها دوره معاصر را براى مطالعه و بررسى برگزيده‌ايم.

نتيجه اينكه نوشته حاضر از ميان تعاريف تاريخ، همان تعريف ساده از تاريخ را مى‌پذيرد كه تاريخ را علم به حوادث گذشته و چرايى آن مى‌داند، ولى درباره حوادثى مطالعه مى‌كند كه اولًا، سياسى- اجتماعى‌اند، ثانياً، مربوط به زنان است و ثالثاً، در دوره معاصر اتفاق افتاده‌اند. مطالعه اين بخش از تاريخ، همانند مطالعه كل تاريخ، عبرت‌آموز است اما در گستره محدودترى. براى نيل به عبرت‌هاى تاريخ سياسى- اجتماعى زنان معاصر، به ناچار بايد پا را فراتر از تاريخ نقلى نهاد، اما چون دوره معاصر، يك دوره واحد يك‌پارچه است، ما را از تلاش براى دستيابى به قوانينى كه تحول يك مرحله از تاريخ به مرحله ديگر را مشخص مى‌كند، بى‌نياز مى‌سازد.

[1] جلال‌الدِین مدنِی، تارِیخ سِیاسِی معاصر اِیران، ج 1 (قم: نشر اسلامِی، 1361) ص 14.

[2] رِیچارد بوش و دِیگران، جهان مذهبِی، ادِیان در جوامع امروز، ترجمه عبدالرحِیم گواهِی، ج 1 (تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامِی، 1374) ص 9 ـ 7.