ارزش‌هاى دين و ملت را بر خواسته‌هاى شخصى ترجيح دادند. از اين نكته نبايد غلفت كرد كه افزايش فعاليت‌هاى سياسى- اجتماعى زنان، مانع از بى‌توجهى آنان به حجاب نبود. در همه اجتماعات زنانه اين دوره تاريخى، حجاب پا بر جا بود. نكته ديگر آنكه اگرچه حضور سياسى- اجتماعى زنان در جريان انقلاب مشروطه افزايش يافت، ولى زنان بيش از اينكه در بيرون از خانه باشند، در خانه بودند و به تربيت پسران و دخترانى پرداختند كه حركت‌هاى دينى بعدى اين مرز و بوم را آفريدند. تنها به وقت ضرورت به ميدان آمدند. افزايش حضور زنان در عرصه مخالفت‌هاى دولتى نشان مى‌دهد كه دولت قاجارى روز به روز از مصالح دينى و منافع ملى دور مى‌شد.

اين دور شدن، پاى استعمارگران را بيش‌تر به ايران باز مى‌كرد؛ زيرا دولتى كه بهره كمى از حمايت مردمى دارد، ناگزير خواهد بود كه براى بقاى خود از استعمارگران استمداد بطلبد.